Уільям Стайран

Уільям Ста́йран^[9] (англ.: William Styron, 11 чэрвеня 1925 — 1 лістапада 2006) — амерыканскі пісьменнік і публіцыст. Лаўрэат Пулітцэраўскай прэміі 1968 года. Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і літаратуры.

Уільям Стайран
англ.: William Styron
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 чэрвеня 1925(1925-06-11)[1][2][…]
Месца нараджэння	Ньюпарт-Ньюс, Вірджынія, ЗША
Дата смерці	1 лістапада 2006(2006-11-01)[3][1][…] (81 год)
Месца смерці	Мартас-Він’ярд[d], акруга Дзьюкс[d], Масачусетс, ЗША[4][5]
Грамадзянства	ЗША[6]
Жонка	Rose Styron[d]
Дзеці	Susanna Styron[d] і Alexandra Styron[d]
Альма-матар	Універсітэт Дзьюка (1947) Дэвідсан-каледж[d] Warwick High School[d] Christchurch School[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, ваенны, раманіст
Гады творчасці	1951 — 2006
Жанр	драма, аўтабіяграфія, літаратурная крытыка, script[d][7][8] і эсэ
Мова твораў	англійская
Грамадская дзейнасць
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і літаратуры[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Fellowship of Southern Writers[d]
Прэміі	Нацыянальная кніжная прэмія[d] (1980) Пулітцэраўская прэмія за мастацкую кнігу (1968) St. Louis Literary Award[d] (1982) прэмія Чына дэль Дука[d] (1985) William Dean Howells Medal of the American Academy of Arts and Letters[d] (1970)
Узнагароды	Рымская прэмія[d] Жывая легенда Бібліятэкі Кангрэса[d] (красавік 2000) прэмія «Агульная карысць» за выдатныя заслугі[d] (1995)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў горадзе Ньюпарт-Ньюс (штат Вірджынія, ЗША). Скончыў Дэвідсан-каледж у Дарэме (Паўночная Караліна). У 1943—1945 гадах служыў у марской пяхоце ЗША на Ціхім акіяне. У 1947 годзе скончыў Універсітэт Дзьюка і атрымаў ступень бакалаўра мастацтваў па англійскай мове.

У 1950-х гадах быў у складзе супольнасці амерыканскіх эмігрантаў у Парыжы. У 1953 годзе стаў рэдактарам-кансультантам часопіса Paris Review.

Памёр ад пнеўманіі на востраве Мартас-Він’ярд (штат Масачусетс).

Творчасць

Дэбютаваў у друку як пісьменнік у 1945 годзе. На яго творчасць паўплывалі Уільям Фолкнер і экзістэнцыялісты (раман «І падпаліў гэты дом», 1960)^[9]. У 1967 годзе выйшаў гістарычны раман «Прызнанні Ната Тэрнера» (The Confessions of Nat Turner). Сярод твораў Уільяма Стайрана маральна-філасофскі раман «Выбар Сафі», 1979, экранізаваны ў 1982 годзе), аповесці «Знікаю ў цемры» (1951), «Доўгі марш» (1952), зборнікі эсэ і публіцыстыкі.

Зноскі

1. William Styron // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. William Styron // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164'></a>
3. http://www.nytimes.com/2006/11/01/books/01cnd-styron.html?ref=books
4. http://www.boston.com/bostonglobe/regional_editions/globe_west/west/waltham/
5. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=990DEEDC133FF931A35752C1A9609C8B63
6. http://www.nytimes.com/2009/11/22/books/review/Letters-t-STYRONANDTHE_LETTERS.html
7. http://www.cduniverse.com/productinfo.asp?pid=9013683
8. http://www.jonathanrosenbaum.net/2013/01/william-styron-vs-richard-burton-viewed-posthumously/
9. БелЭн 2002.