Яўген Паўлавіч Веліхаў

Яўген Паўлавіч Веліхаў (руск.: Евге́ний Па́влович Ве́лихов; 2 лютага 1935(1935-02-02), Масква — 5 снежня 2024(2024-12-05)^[1], Мерсін^[2][3] ці Масква^[4][5]) — савецкі і расійскі фізік-тэарэтык, грамадскі дзеяч. Доктар фізіка-матэматычных навук (1964), прафесар. Віцэ-прэзідэнт АН СССР (1978—1991) і РАН (1991—1996).

Яўген Паўлавіч Веліхаў
руск.: Евгений Велихов
Род дзейнасці	вучоны-ядзершчык, палітык, фізік, навуковец
Дата нараджэння	2 лютага 1935(1935-02-02)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Дата смерці	5 снежня 2024(2024-12-05)[1] (89 гадоў)
Месца смерці	Мерсін, Правінцыя Мерсін, Турцыя[2][3] або Масква, Расія[4][5]
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расія
Бацька	Q134929464?
Месца працы	Курчатаўскі інстытут[d][6] Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут Расійская акадэмія навук[7]
Альма-матар	фізічны факультэт МДУ[d]
Партыя	КПСС
Член у	Расійская акадэмія навук[8] ЦК КПСС Балгарская акадэмія навук first Civic Chamber of the Russian Federation[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі другога склікання (2008—2010)[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі трэцяга склікання (2010—2012)[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі чацвёртага склікання (2012—2015)[d] Fifth Civic Chamber of the Russian Federation (2014–2017)[d] Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d]
Узнагароды і прэміі	Leo Szilard Lectureship Award[d] (1995) Глабальная энергія[d] (2006)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Акадэмік АН СССР (1974; член-карэспандэнт 1968). Герой Сацыялістычнай Працы (1985) і Герой Працы Расійскай Федэрацыі (2020) (адзін з двух людзей, удастоеных абодвух званняў). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1984), Дзяржаўнай прэміі СССР (1977) і Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (2002). Поўны кавалер ордэна «За заслугі перад Айчынай».

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 11 склікання (1984—1989). Дырэктар (1989—1992), прэзідэнт (1992—2015), са снежня 2015 года — ганаровы прэзідэнт Нацыянальнага даследчага цэнтра «Курчатаўскі інстытут». Сакратар Грамадскай палаты РФ (2005—2014), старшыня Савета ІТЭР (2010—2012).

Зноскі

1. Умер академик Евгений Велихов — РИА Новости, 2024. Праверана 6 снежня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q821172'></a>
2. https://archive.fo/nX1G6
3. https://www.newsru.co.il/world/6dec2024/velihov_101.html
4. Ковальчук заявил, что Велихов умер в Москве, а не в Турции — gazeta.ru, 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q595181'></a>
5. В Москве простятся с академиком Евгением Велиховым — ТАСС, 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q223799'></a>
6. Страницы истории отечественных ИТ. Том 5 // Страницы истории отечественных ИТ — М.: Альпина Паблишер, 2019. — Т. 5. — С. 11. — 224 с. — ISBN 978-5-9614-2052-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351778'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136484058'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4063549'></a>
7. Страницы истории отечественных ИТ. Том 5 // Страницы истории отечественных ИТ — М.: Альпина Паблишер, 2019. — Т. 5. — С. 2. — 224 с. — ISBN 978-5-9614-2052-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351778'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136484058'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4063549'></a>
8. Страницы истории отечественных ИТ. Том 5 // Страницы истории отечественных ИТ — М.: Альпина Паблишер, 2019. — Т. 5. — С. 13. — 224 с. — ISBN 978-5-9614-2052-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351778'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136484058'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4063549'></a>