Інстытут нацыянальнай памяці (Польшча)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Інстытут нацыянальнай памяці — Камісія па расследаванню злачынстваў супраць польскага народа (ІНП) польск.: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (IPN)) — дзяржаўная гісторыка-архіўная ўстанова, якая займаецца вывучэннем дзейнасці органаў дзяржбяспекі Польшчы ў перыяд 1944—1990 гг., а таксама органаў бяспекі Трэцяга Рэйха і СССР з мэтай расследавання злачынстваў у адносінах да польскіх грамадзян у гэты перыяд, а таксама ажыццяўлення люстрацыйных працэдур.[1] У руках палітыкаў правага толку інстытут стаў важным элементам, прыладай для ажыццяўлення гістарычнай палітыкі . Адна з базавых ідэй гістарычнай палітыкі ІНП — «тэорыя дзвюх акупацый», нацысцкай і савецкай, то бок замена адной акупацыі іншай. Інстытут нацыянальнай памяці вядомы як ініцыятар так званага закона аб дэкамунізацыі. У адпаведнасці з гэтым дакументам прайшла хваля перайменаванняў вуліц, завулкаў і плошчаў а таксама былі знесены многія помнікі, абеліскі, бюсты, мемарыяльныя дошкі, надпісы і знакі. Па падліках Інстытута нацыянальнай памяці, ён закране больш чым 450 помнікаў па ўсёй краіне, 230 з якіх — помнікі салдатам Чырвонай Арміі. ІНП створаны ў адпаведнасці з Законам аб Інстытуце нацыянальнай памяці — камісія па расследаванню злачынстваў супраць польскага народа ад 18 снежня 1998 г. (польск.: Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu)[2].