Трэцяя касмічная скорасць

Трэ́цяя касмі́чная ско́расць^[1][2] — мінімальна неабходная скорасць цела, якая дазваляе пераадолець гравітацыйнае прыцягненне Сонца і пакінуць межы Сонечнай сістэмы.

Для планеты Зямля гэтая скорасць складае 72,8 км/с, але калі выкарыстаць сілы гравітацыі і арбітальнага руху планет, то пакінуць межы Сонечнай сістэмы можна ўжо пры 16,67 км/с (так, касмічным апаратам серый «Вояджэр» і «Піянер» удалося пакінуць межы Сонечнай сістэмы).

Вылічэнне

Для разліку трэцяй касмічнай скорасці можна выкарыстаць наступную формулу^[3]:

${\displaystyle v_{3}={\sqrt {({\sqrt {2}}-1)^{2}v_{1}^{2}+v_{2}^{2}}},}$

дзе v₃ — трэцяя касмічная скорасць, а v₁ і v₂ — першая для Сонца і другая для планеты касмічныя скорасці адпаведна.

Гл. таксама

• Першая касмічная скорасць
• Другая касмічная скорасць
• Чацвёртая касмічная скорасць

Зноскі

1. Вучэбныя праграмы: Фізіка VI—XI класы. Астраномія XI клас. — Мн.: Нацыянальны інстытут адукацыі, 2012.
2. Касмічная скорасць // Беларуская энцыклапедыя т. 8, с. 149.
3. Галузо И. В. Астрономия : учеб. пособие для 11-го кл. общеобразоват. учреждений с рус. яз. обучения / И. В. Галузо, В. А. Голубев, А. А. Шимбалёв. — 2-е изд., пересмотр. — Минск: Нар. асвета, 2009. — С. 70. — ISBN 978-985-03-1083-5.

Літаратура

• Касмічная скорасць // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. С. 149.
• Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 348. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)