Skej

Ar skej^[1], pe ar virgulenn (eus al latin virgulă^[2]), a zo un arouezenn boentaouiñ — , — hag a dalv da verkañ un ehanig dre gomz ha da rannañ elfennoù 'zo dre skrid.

Lizherennerezh

• a-raok ar skej : esaouenn ebet,
• war-lerc'h ar skej : un esaouenn,
• frazenn skouer :
  "Deut on er bed,[esaouenn]tudoù,[esaouenn]an dri warn-ugent a viz Ebrel er bloavezh 1885,[esaouenn]en ti melen bourc'h Priel,[esaouenn]damdost da Landreger." (Va Zammig Buhez gant Jarl Priel, Al Liamm, 1975 p. 7).

Talvezout a ra da skrivañ an niveroù degel^[3] ivez hag ar wech-mañ ne vo esaouenn ebet.

• frazenn skouer :
  "“[...]. E Skol-veur Roazhon e 2010, e oa ur c'helenner evit 26,1 studier. [...].”" (Petore dazont evit ar brezhoneg er skolioù-meur ? gant Milio Latimier, Bremañ, Mezheven 2012 p. 8).

El lennegezh vrezhonek

Gant Jarl Priel e c'haller kaout ur gentel war ar poentaouiñ (Kazh ha Logodenn, Al Liamm, niverenn 90, Genver-C'hwevrer 1962, pajenn 38) pa laka e dudenn WULLFEN da zezrevell ul lizher d'e sekretourez :
[...] ?... Kabiten Schellenberg, skej, ha war al linenn-all...
N' eus nemet naontek anv war ho roll, pik-skej ; dibabet am
eus ur brogarour all, skej, ha setu amañ e anv, daoubik :
Lindblad Erik, skej, niverenn trizek ha pevar-ugent war al
levr bras. Pik. [...].

Arouezennoù poentaouiñ all

• daouaskoù,
• daoubik,
• gourskej (pik-skej, pik-virgulenn),
• klochedigoù,
• krommelloù,
• pik,
• pik-estlammiñ (pik-estlamm),
• pik-goulenn,
• pikoù-arsav,
• virgulenn-grec'h.

Liamm diavaez

• De la Punctuation de la Langue Francoyse. gant Estienne Dolet, 1540