aval

Gwelet ivez : AVAL

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): aual.^[1]

Diwar ar c'hrennvrezhoneg abal, dont a rafe neuze diwar ur ger keltiek *aballo- a vefe deveret diwarnañ an anv divoutin galianek Aballō a zo deuet da vezañ Avallon « Avalenneg ».

Da geñveriañ gant ar c'hembraeg afal hag ar c'herneveureg aval, an heniwerzhoneg aball en deus roet uball hag úll da c'houde, ar skoseg ubhal.

Amprestet digant al latin [māllum] Abellānum dre ma oa brudet avalennegi kêr Abella e Campania (Avellino hiziv an deiz).^[2]

Indezeuropeg	Henamzer uhel Kentkeltiek h.a.	Henamzer Predeneg h.a.	Krennamzer uhel Henvrezhoneg h.a.	Krennamzer izel Krennvrezhoneg h.a.	Amzerioù modern Brezhoneg h.a.	Yezhoù all
*h₂ébōl(en)	*abūl(en),[3]	*aβal(en)	abal	aval	aval
					aval	Kerneveureg
				aual	afal	Kembraeg
		*abalo-				Galianeg
			ubull	uball	ubhal, úll	Gouezeleg
	*aplaz(en)	*applu(en)	æppel, æppyl	appel, appyl	apple [saoz.]	Germaneg

Anv-kadarn

aval gourel /ˈævɐl/ (liester : avalow)

1. Aval.