doue

Gwelet ivez : Doue

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg doi.^{(Daveoù a vank)}

Meneget er C'hatholicon (1499): doe.^[1]

Da geñveriañ gant ar gerioù duw e kembraeg hag e kerneveureg, dia en iwerzhoneg hag e gouezeleg Skos ha jee e manaveg.

Deuet eus ar ger predenek *duɨw, diouzh ar ger keltiek *dēwos a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *deiuós a gaver er gerioù deus e latin, diẽvas e lituaneg ha devá (देव) e sañskriteg.