eus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Etimologiezh

Eus ar c'hrennvrezhoneg euz, diwar *eks-, « er-maez eus, eus », eus an indezeuropeg *ek-s en deus roet an henc'hresianeg ἑχ hag ἑξ, al latin ec- hag ex, al lituaneg isz, an henslaveg izŭ hag iz-, memes ster dezho[1].

Troioù-lavar


Etimologiezh


Indezeuropeg
Henamzer uhel
Kentkeltiek h.a.
Henamzer
Predeneg h.a.
Krennamzer uhel
Henvrezhoneg h.a.
Krennamzer izel
Krennvrezhoneg h.a.
Amzerioù modern
Brezhoneg h.a.

Yezhoù all
*h₁es-(en)
*h₁ésti
*estieus
eusKerneveureg
oesKembraeg
Galianeg
Gouezeleg
estest [gall.]Romaneg
*istiist [alam.]Germaneg
ἐστί, ἐστίν (esti, estin)Gresianeg
*(j)estĭѥстъ (jestŭ)jest [kro.]Slaveg
hast / astIraneg
astiSanskriteg

Furm verb

eus /øs/

  1. Furm ar verb bezañ en amzer-vremañ dic'hour.
  2. Peurvuiañ e-barzh
    ez eus
    ec'h eus
    n'eus
    *Petra, n'eus ket deuet a laezh ganit? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 92.)
    ne deus
    geus
    deus
  3. Gant un anv-gwan-verb (pe zaou)

Furm verb

  1. Furm eus ar verb en devout en amzer-vremañ e-barzh
    am eus (hag em eus)
    ac'h eus (hag ec'h eus)
    en deus
    he deus
    hon eus
    hoc'h eus
    o deus
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads