ezel
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Etimologiezh
- Eus esel e krennvrezhoneg a zeufe eus ur ger keltiek *astili-, deveret eus *astū « askorn », en deus roet ar gerioù ais « kostezennoù » e kembraeg hag asow « kostezennoù » e kerneveureg.[1][2] Gwelet askorn.
- Kar d'ar gerioù esel « ezel » e kerneveureg hag aisil « lodenn, pezh ; junt » en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
ezel /ˈezəɫ/ gourel (liester ezels, furm vihanaat ezeltje)
- Azen.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads