ezel

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Etimologiezh

Eus esel e krennvrezhoneg a zeufe eus ur ger keltiek *astili-, deveret eus *astū « askorn », en deus roet ar gerioù ais « kostezennoù » e kembraeg hag asow « kostezennoù » e kerneveureg.[1][2] Gwelet askorn.
Kar d'ar gerioù esel « ezel » e kerneveureg hag aisil « lodenn, pezh ; junt » en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

ezel /ˈezəɫ/ gourel (liester ezels, furm vihanaat ezeltje)

  1. Azen.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads