fri

Etimologiezh

(1499) Fri er C'hatolikon^[1].

Da geñveriañ gant ar ger kerneveurek frig « fron », frigow « fri » en e furm lies, na gaver nag en iwerzhoneg, nag e kembraeg zoken.

Deuet e vefe eus ur ger keltiek *sregos « fron », deveret eus ur verb *sregn-o- « roc'hal » (miret evel srennid en heniwerzhoneg) a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *srengʰ- a gaver er gerioù ῥεγχω ^(grc) (renchein) « roc'hal » en henc'hresianeg ha ṙungn (ռունգն) « fri » en henarmenieg^[2]. Kar d'ar ger fron.