ilin

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (olin).

Meneget er C'hatolikon (elin).

Da geñveriañ gant ar gerioù elin en kembraeg ha kerneveureg, uillinn en iwerzhoneg.

Deuet eus ur ger keltiek *olīnā, a zeufe eus ur henstumm indezeuropek *Heh₃l-ḗn,^[1] da dostaat ouzh ulna « arvrec'h » en latin, aleina « arvrec'h » en goteg hag ōlénē « ilin » en henc'hresianeg.^[2]

Gwelet ivez uilleann-pipes (binioù-ilin en brezhoneg).