karv

Gwelet ivez : Karv

Etimologiezh

(1499) Meneget er C'hatolikon (caru)^[1].

Da geñveriañ gant ar gerioù carw e kembraeg, karow e kerneveureg, caruos e galianeg ; deuet eus ur ger keltiek *karwos, ger-ha-ger « ar c'horneg », deveret eus ar wrizienn indezeuropek *ḱer- « korn », a gaver er gerioù cervus « karv » e latin, kárvė « buoc'h » e lituaneg ha hert « karv » e nederlandeg.^[2] Kar d'ar gerioù korn ha karn.^[3]

Anavezet en anvioù-lec'h (Gwaremm ar C'harv) hag evel anv-tiegezh : Le Carff, Caro, Caroff.