kolo

Etimologiezh

Kavet e krennvrezhoneg coloff (1249)^[1].

Da geñveriañ gant cuelmo « plouz » e leoneg spagnol ha colmena « koloenn (d.l.e. ruskad) » e spagnoleg.

Dont a ra eus ar ger keltiek *kolmos a rafe dont d’e dro ur wrizienn indezeuropek *ḱólh₂-mo a gaver ivez er gerioù culmus « soul » e latin, halm « kalavr » e nederlandeg, sal̃ms « plouz » e lituaneg, słoma « plouz » e poloneg ha kulmäṃts- « korz, broen » e tokhareg A^[2].

Etimologiezh

Ger savet diwar ar finneg kaula, an italianeg collo, al latin collum, ar spagnoleg cuello, hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.