krenn

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): crẽn.^[1]

Eus ar ger henvrezhonek cron, kar d'ar gerioù kembraek crwn, heniwerzhonek cruind, dezho ar memes ster, hag a zeufe eus ur ger keltiek kr-undi, savet evel ar ger latin rot-undu-s war un diaz a dalv « kromm » a vo adkavet er pennad « korventenn ».^[2]