mar

Gwelet ivez : mar-

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1) : Da geñveriañ gant ar c'herneveureg mar, memes ster. Dont a rafent o-daou eus ur ger keltiek *mar-o-s « mar, arvar, nec'h ». Sellet ouzh an henc'hresianeg μέρ-ιμνα « nec'h » hep kevatal anavezet ebet.^[1]

(Anv-kadarn 2) : (1732)^[2] → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

mar gourel; liester mares.

1. mor
   • un mar mort : ur mor marv

Anv-kadarn

mar /ˈmɑːr/ gourel;

1. mor
   • O mar'

Spagnoleg

mar gourel; mares

1. mor
   • El Mar Blanco, el Mar Mediterráneo.

mar benel

1. • La mar

Portugaleg

mar

1. mor
   • o Mar Blanco
   • alto mar
   • frutos do mar