naer

Etimologiezh

Diouzh ar c'hrennvrezhoneg azr, furm distreset *nazr. Da dostaat ouzh ar c'herneveureg nader, ar c'hembraeg neidr, an anv-gwan deveret henvrezhonek el liester natr-ol-ion, « eus naer », an iwerzhoneg nathir, a glot marteze gant al latin nātrix, « [naer] neuierez », ha sur a-walc'h gant ar ger germanek en deus roet ar goteg nadr-s, an hensaozneg adder hag an alamaneg Natter.^[1]