tad

Gwelet ivez : Tad

Etimologiezh

Dont a ra ar ger eus ar c'hrennvrezhoneg tat. Da geñveriañ gant ar c'herneveureg tat a zo deuet da vezañ tas, ar c'hembraeg tad, an iwerzhoneg datán, « tad-mager » deuet da vezañ daidín, ar skoseg daidein, « tata » : an holl c'herioù-se a c'hellfe dont eus ur ger keltiek *tato-, ger karantezus bugelel. Gwelet ivez ar sañskriteg tata, « tad », an henc'hresianeg τάτα ha τέττα, al latin atta, « tad », an alamaneg ätte, « gourdad », al lituaneg teti-s, an henslaveg ot-ici, ar rusianeg tjatja.^[1]

Indezeuropeg	Henamzer uhel Kentkeltiek h.a.	Henamzer Predeneg h.a.	Krennamzer uhel Henvrezhoneg h.a.	Krennamzer izel Krennvrezhoneg h.a.	Amzerioù modern Brezhoneg h.a.	Yezhoù all
*tata-(en) *ph₂tḗr(en)	*tatos[1] *ɸatīr(en),[2]	*tad(en)		tat	tad, tata
			tat		tas, tat	Kerneveureg
				tad	tad, dada	Kembraeg
		atir				Galianeg
			athair	data	athair [iwerz.]	Gouezeleg
	*patēr(en) *tata	pater tata	pedre taie	pere	père [gall.]	Romaneg

Etimologiezh

Sellet ouzh an etimologiezh e kevrenn ar brezhoneg.