tungsten

Etimologiezh

E 1751 e voe dizoloet ur mineral gant ar c'himiour svedat Axel Fredrik Cronstedt hag a voe anvet tungsten « maen pounner » gantañ abalamour d'e zouester uhel (diwar ar gerioù svedek ha danek tung « pounner », ha sten « maen »). Nag e svedeg nag e daneg avat ne vez lavaret tungsten. Gant Carl Wilhelm Scheele e voe soñjet e c'hellfed eztennañ ur metal nevez diouzh ar mineral-se. ^[1] E brezhoneg e teu ar ger-mañ war-wel e 1994 e-barzh Geriaoueg Fizik Eil Derez Diwan.^[2]