Da geñveriañ gant ar gerioù tuth «tus» e kembraeg ha tooth «tizh» e kerneveureg.[1]
Deuet eus ar ger keltiek *toixto-, a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *steigʰ- «kerzhet, mont», a gaver er verboù téigh «mont» en iwerzhoneg ha stijgen «sevel» e nederlandeg.[2] Kar d'ar ger tizh.
