Albanski jezik
indoevropski jezik From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Albanski jezik (alb. Gjuha shqipe ili shqipja) čini samostalnu indoevropsku jezičnu podgrupu. Albanskim govori više od 7,4 miliona ljudi u Albaniji, Kosovu, Makedoniji, Crnoj Gori i nekim drugim evropskim državama (Italija, Grčka, Njemačka). Poznat je od 15. vijeka, a dijeli se na dvije velike varijante: gegijsku na sjeveru Albanije, Kosovu i Makedoniji i toskijsku na jugu Albanije.
Albanski jezik je službeni jezik Albanije,[2] i jedan od dva službena jezika Kosova[3] i Makedonije. Albanski jezik je u službenoj upotrebi u tri crnogorske općine (Ulcinj, Plav, Tuzi)[4][5] i u tri srbijanske općine (Preševo, Bujanovac, Medveđa).[6] Arbereški jezik, kao jezik Albanaca u Italiji, je zaštićen zakonom.[7] Po Evropskoj povelji o regionalnim ili manjinskim jezicima, albanski jezik je zaštićen u Srbiji (2006), Crnoj Gori (2006), Rumuniji (2007) i Bosni i Hercegovini (2010).[8]
Remove ads
Abeceda
Albanska abeceda ima 36 slova: a, b, c, ç, d, dh, e, ë, f, g, gj, h, i, j, k, l, ll, m, n, nj, o, p, q, r, rr, s, sh, t, th, u, v, x, xh, y, z, zh.
Albanska abeceda čita se otprilike slično kao i bosanska, uz par izuzetaka:
-y se čita kao njemačko ü ili francusko u
-x se čita kao italijansko z u "zero", "azzuro"
-xh se čita kao dž
-gj se čita kao đ
-ç se čita kao č
-q se čita kao ć
-ë se čita kao francusko e ili tursko ı (tzv. poluglasnik)
-sh se čita kao š
-zh se čita kao ž
-dh se čita kao englesko th
-l se čita kao lj
-ll se čita kao l
Remove ads
Izvori
Vanjski linkovi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads