Eurosong 2016.
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Eurosong 2016. bio je 61. izdanje Eurosonga. Održan je u Ericsson Globeu u Stockholmu (Švedska) zahvaljujući pobjedi Månsa Zelmerlöwa na Eurosongu 2015. u Beču (Austrija) s pjesmom "Heroes". Ovo je bio treći put da se takmičenje održalo u Stockholmu; takmičenja 1975. i 2000. održana su u ovom gradu, s tim da je takmičenje 2000. također održano u Globeu. Polufinalne večeri održane su 10. i 12. maja, dok je finalna večer održana 14. maja. Voditelji sve tri večeri bili su Måns Zelmerlöw i Petra Mede.
Pobijedila je ukrajinska predstavnica Jamala s pjesmom "1944". Ovo je druga pobjeda Ukrajine nakon Ruslaninog uspjeha na Eurosongu 2004. Ovo je bilo prvo takmičenje od uvođenja profesionalnog žirija 2009. na kojem je sveukupnim pobjednikom proglašena pjesma koja nije pobijedila ni po glasovima žirija ni po glasovima publike; plasirala se na 2. mjesto po rezultatima oba glasanja. Glasove žirija osvojila je australska predstavnica Dami Im s pjesmom "Sound of Silence", dok je glasove publike osvojio ruski predstavnik Sergej Lazarev s pjesmom "You Are the Only One". Ovo je prva pobjednička pjesma koja sadrži stihove na krimskotatarskom.
Na takmičenju su učestvovale 42 zemlje. Nakon odsustva s nedavnih takmičenja, vratile su se Bosna i Hercegovina, Bugarska, Hrvatska i Ukrajina, dok se vratila i Australija koja je bila poseban gost na Eurosongu 2015. Portugal se povukao s takmičenja jer im nacionalni emiter nije dovoljno promovirao muzički sadržaj, dok se Rumunija morala povući s takmičenja zbog duga Evropskoj radiodifuzijskoj uniji (EBU-u). Ovo je bio prvi put od 1975. da se značajno promijeni sistem glasanja i to na sljedeći način: prvo su predstavljeni rezultati samo nacionalnog žirija svake države (s tim da se umjesto čitanja 8, 10 i 12 bodova, čitalo samo 12 bodova), a nakon toga su, obrnutim redoslijedom, predstavljeni rezultati publike iz svih zemalja učesnica.
U finalu se plasiralo 26 zemalja, koje je po prvi put uživo prikazano u SAD-u. Češka se plasirala u finale takmičenja nakon pet neuspješnih pokušaja, dok se Bosna i Hercegovina i Grčka po prvi put nisu plasirale u finale. Australija se u finalu plasirala na 2. mjesto i time poboljšala svoj plasman u odnosu na prošlogodišnje takmičenje na kojem se ujedno i prvi put pojavila, dok se Bugarska plasirala na 4. mjesto i time poboljšala svoj plasman otkad se počela takmičiti, 2005. Justin Timberlake je izveo pjesme "Rock Your Body" i "Can't Stop the Feeling!" tokom čina u pauzi finala takmičenja. Takmičenje je pratilo 204 miliona gledalaca širom svijeta, čime je oboren rekord prošlogodišnjeg takmičenja za 5 miliona gledalaca.
Remove ads
Mjesto održavanja
Arena
Nakon pobjede Månsa Zelmerlöwa na Eurosongu 2015. u Beču s pjesmom "Heroes", takmičenje je održano u Ericsson Globeu u Stockholmu. Arena može ugostiti 16.000 osoba. Ovo je bio drugi put da se u njoj održava takmičenje; prvi put je bila domaćin Eurosonga 2000.[2]
Faza nadmetanja
Dana 24. maja, odmah nakon švedske pobjede na Eurosongu 2015, Sveriges Television (SVT) najavio je da im je Tele2 Arena u Stockholmu prvi izbor za mjesto održavanja Eurosonga 2016. Međutim, pozvani su drugi gradovi i arene, te su svi oni koji su htjeli predati aplikacijsku ponudu SVT-u mogli to učiniti u roku od 3 sedmice.
Dana 1. juna, SVT je objavio sljedeće zahtjeve koje zainteresovane dvorane i gradovi moraju ispoštovati kako bi bili domaćin takmičenja:[3]
- SVT mora imati pristup mjestu održavanja najmanje 4–6 sedmica prije takmičenja kako bi pripremili binu, osvjetljenje i ostale tehničke detalje.
- Centar za medije specifične veličine mora biti obezbijeđen.
- Specifičan broj hotela i hotelskih soba mora biti u neposrednoj blizini mjesta održavanja.
- Grad domaćin mora biti blizu većeg aerodroma.
Očekivalo se da će SVT sredinom ljeta objaviti gdje će se takmičenje održati,[4][5] što je i uradio 8. jula izabravši Ericsson Globe.[6]
Legenda
Izabrano mjesto održavanja
Remove ads
Format
Preliminarne datume održavanja takmičenja objavili su šefovi delegacije 16. marta 2015. u Beču. Odlučeno je da će se polufinala održati 10. i 12. maja, a finale 14. maja 2016.[16] Bilo je moguće da se datumi promijene zavisno od SVT-a,[17] ali su kasnije potvrđeni kad je objavljeno da je Stockholm odabran za grada domaćina.[6]
Godine 2014, Evropska radiodifuzijska unija (EBU) i Azijskopacifička difuzijska unija (ABU) vodili su razgovore oko gostovanja izvođača s televizijskog takmičenja u pjevaju kojeg organizira ABU. Dana 16. jula 2015. EBU je potvrdio da razmatra o prijedlogu o kojem se raspravljalo na generalnoj skupštini ABU-a prethodne godine.[18]
Dana 9. septembra 2015. SVT je predložio da se vrijeme početka takmičenja pomjeri sa 21:00 CEST na 20:00 CEST tvrdeći da bi se ovim promoviralo gledanje takmičenja s porodicom, pogotovo u istočnoj Evropi gdje takmičenje zna trajati do kasnih noćnih sati.[19] Međutim, EBU je 28. oktobra objavio službena pravila takmičenja u kojima je navedeno da se vrijeme početka neće promijeniti.[20]
Dana 23. septembra, EBU je objavio da će prikazati produžene klipove sa proba svih šest numera koje su se automatski kvalificirale u finale ("Velika petorka" i Švedska) umjesto da koriste klipove iz službenih videozapisa kao što je to ranije rađeno.[21]
Dana 26. oktobra, SVT i EBU objavili su ključne osobe zadužene za takmičenje. Izvršni producenti bili su Johan Bernhagen i Martin Österdahl, dok je šef produkcije bio Tobias Åberg. Tri emisije uživo režirao je Sven Stojanović, a producent takmičenja bio je Christer Björkman, koji je ujedno šef švedske delegacije.[22]
Novi sistem glasanja
Dana 18. februara 2016. EBU je objavio da će glasanje po prvi put dobiti značajne promjene nakon Eurosonga 1975. Prema novom sistemu, koji se temelji na sistemu glasanja Melodifestivalena, svaka zemlja dodjeljivat će po dva skupa od 1 do 8, 10 i 12 bodova; jedan skup sastojat će se od glasova profesionalnih žirija, a drugi od glasova publike. Nakon što publika dā svoje glasove, prikazat će se glasovi profesionalnih žirija. Umjesto da se na ekranu prikažu bodovi od 1 do 7, ove godine prikazat će se od 1 do 8 i "velikih" 10 bodova, te će nacionalni glasnogovornik objaviti jedino državu koja je dobila 12 bodova. Nakon što se prikažu svi glasovi profesionalnih žirija, glasovi publike iz svih zemalja učesnica spojit će se tako da će svaka pjesma dobiti dodatan broj bodova proporcionalan udjelu glasova publike. Bodovi će se brzo dodati onim zemljama koje se plasiraju između 11. i 26. mjesta prema glasovima publike, tako da će se voditelji zadržati samo na rezultatima zemalja koje su se plasirale među prvih 10. Novi sistem glasanja koristio se u objema polufinalnim večerima s tim da su se, kao i ranije, rezultati pročitali nasumično.[23][24]
Budući da novi sistem glasanja daje jednaku vrijednost glasovima žirija i publike, ne mogu se koristiti rezultati nacionalnih žirija i publike u slučaju da dođe do pogrešnih rezultata. Ako zemlja ne može dostaviti važeće rezultate glasova žirija i publike, zamijenit će se izračunavanjem rezultata žirija i publike prethodno izabrane grupe zemalja koje je referentna grupa takmičenja odobrila. Kritiku novog sistema glasanja uputio je direktor sanmarinske radiotelevizije, Carlo Romeo, rekavši da novi sistem umanjuje prikaz sanmarinskih i drugih glasova mikrodržava jer San Marino jedino koristi glasove žirija. EBU-u je uputio kritiku jer ih nisu kontaktirali prije donošenja odluke o novom sistemu glasanja.[25][26]
Drugi događaji
Dana 14. marta 2016. EBU je objavio da će Tele2 Arena u Stockholmu biti domaćin događaja Eurovision The Party koji je održan u isto vrijeme kad i finale takmičenja, tj. 14. maja.[15] Ovo je omogućilo obožavateljima takmičenja da finale prate na velikom ekranu, vide sadržaj iz bekstejdža poput ekskluzivnih intervijua. Vodila ga je Sanna Nielsen. Gina Dirawi objavila je rezultate švedskog žirija s ovog događaja. Održani su tulumi prije i poslije takmičenja na kojima su se pojavili prethodni pobjednici takmičenja poput Carole i Loreen.[27][28] Izvršni producent takmičenja, Johan Bernhagen, izjavio je da ovaj događaj nadopunjava slične koje se održavaju u Eurovision Villageu i EuroClubu i da se nada da će Eurovision The Party postati godišnja manifestacija u gradu domaćinu takmičenja.[15]
Voditelji
.jpg)
Nakon pobjede na Eurosongu 2015, Måns Zelmerlöw izrazio je želju da vodi naredni Eurosong.[29] Ranije je vodio Melodifestivalen 2010.[30] i SVT-ovu emisiju Allsång på Skansen.[31] Christer Björkman je 25. maja za švedske novine Expressen izjavio da su potencijalni kandidati za voditelje Gina Dirawi, Petra Mede i Sanna Nielsen.[32] Dana 1. juna, novine su objavile da SVT razmatra da Dolph Lundgren vodi emisiju sa Zelmerlöwom.[33] Dana 19. augusta, Expressen je izvijestio da su Mede i Zelmerlöw bili prvi izbor za voditelje takmičenja.[34] Na konferenciji za novinare 14. decembra, SVT je potvrdio da će voditelji takmičenja biti Måns Zelmerlöw i Petra Mede.[35]
Voditelji konferencije za novinare bili su Jovan Radomir i Catarina Rolfsdotter-Jansson. Dana 8. maja 2016. duo je također komentirao na događaju crvenog tepiha ispred Kraljevske palače u Stockholmu, neposredno prije službenog koktela dobrodošlice u Gradskoj vijećnici Stockholma.[36][37]
Žrijeb za polufinale
Žrijeb za polufinale održan je 25. januara 2016. u Gradskoj vijećnici Stockholma, a vodili su ga Alexandra Pascalidou i Jovan Radomir.[38] Prvi dio žrijeba odlučio je u kojem će polufinalu "Velika petorka" i Švedska moći glasati. U drugom dijelu žrijeba, odlučeno je u kojoj će polovini svaka zemlja učestvovati, s tim da će producenti kasnije odrediti tačan redoslijed takmičenja. EBU je prvobitno najavio da će se tačan redoslijed takmičenja znati 5. aprila;[39] međutim, datum je odgođen na 8. april zbog nepoznatog razloga.[40] U prvom polufinalu učestvovalo je 18 zemalja, dok je prvobitno planirano da njih 19 učestvuje u drugom; međutim, 22. aprila ovaj broj je smanjen na 18 zemalja jer se Rumunija morala povući s takmičenja. U finalu će učestvovati 26 zemalja, odnosno 20 zemalja koje su se plasirale u polufinalima, "Velika petorka" i Švedska.
Polufinalisti su bili podijeljeni u 6 šešira koje je EBU objavio 21. januara, formiranih na osnovu historijata razmjene bodova koje je izračunao Digame, službeni partner takmičenja. Izvlačenje iz različitih šešira smanjuje šanse da će doći do "komšijskog glasanja" i povećava neizvjesnost u polufinalima. EBU je odobrio zahtjeve švedskog i njemačkog emitera koji su zatražili da Švedska nastupa i glasa u prvom, a Njemačka u drugom polufinalu.[41][42]
Činovi
Dana 1. maja 2016. objavljeno je da će čin otvaranja prvog polufinala biti Zelmerlöwa izvedba pjesme "Heroes",[43] dok će čin otvaranja drugog polufinala biti komični mjuzikl Mathesona Bayleyja pod nazivom "That's Eurovision" (doslovno "To je Eurovizija") u izvedbi Zelmerlöwa i Petre Mede. Slično početnim ceremonijama počev od Eurosonga 2013, potvrđeno je da će čin otvaranja finala također biti parada zastava finalista. Tematika čina bila je počast švedskom modnom dizajnu i dance-muzici. Učesnici su predstavljeni tako što su zastave finalista projektirane na modele koji su hodali po modnoj pisti obučeni u 26 haljina koje je dizajnirala Bea Szenfeld.[44] Činovi u pauzi oba polufinala bili su skečevi u koreografiji Fredrika Rydmana: "The Grey People" (doslovno "Sivi ljudi") u prvom polufinalu i "Man Meets Machine" (doslovno "Čovjek upoznaje mašinu").
Dana 9. maja, EBU je objavio da će jedan od činova u pauzi biti svjetska premijera nastupa uživo pjesama "Can't Stop the Feeling" i "Rock Your Body" Justina Timberlakea.[45] Bio je prva "globalna megazvijezda" da nastupa u jednom od činova u pauzi.[46] Također je izveden i skeč pod nazivom "Love Love Peace Peace" (doslovno "Ljubav ljubav mir mir") koji je zapravo mješavina prethodnih pjesama s Eurosonga u kojem su se pojavili Charlotte Perrelli, Lordi i Alexander Rybak, pobjednici Eurosonga 1999, 2006 i 2009.[47] Bio je i skeč s Lyndom Woodruff, koju je glumila Sarah Dawn Finer, a Zelmerlöw je izveo pjesme "Heroes" i "Fire in the Rain" s njegovog najnovijeg albuma Perfectly Damaged.[48]
Timerlakeova izvedba nije bila prikazana na Logo TV-u u SAD-u. Izvršni nadzornik takmičenja, Jon Ola Sand, objasnio je u interviju za britanske novine The Guardian, da nastup nisu mogli prikazati zbog problema s autorskim pravima, te je umjesto izvedbe prikazan skeč "The Grey People" s prve polufinalne večeri.[49]
Remove ads
Zemlje učesnice
Učestvovale u prvom polufinalu
Automatski se kvalificirale u finale, ali su mogle glasati u prvom polufinalu
Učestvovale u drugom polufinalu
Automatski se kvalificirale u finale, ali su mogle glasati u drugom polufinalu
Zainteresovani učesnici mogli su se prijaviti do 15. septembra 2015, a iz takmičenja su se mogli povući do 10. oktobra 2015. bez da snose bilo kakve finansijske sankcije.[50] EBU je prvobitno objavio da će 43 zemlje učestvovati na takmičenju, što je bio identičan broj učesnika kao 2008. i 2011.[51] Međutim, Rumunija se morala povući s takmičenja 22. aprila 2016, što je smanjilo broj učesnika na 42.[52]
Na ovogodišnje takmičenje vratile su se Bosna i Hercegovina (nakon trogodišnjeg odsustva), Bugarska i Hrvatska (nakon dvogodišnjeg odsustva) i Ukrajina (nakon jednogodišnjeg odsustva). Nakon gostovanja na Eurosongu 2015, Australija je ponovo pozvana da učestvuje u ovogodišnjem takmičenju jer je njihov nacionalni emiter, SBS, pridruženi član Evropske radiodifuzijske unije. Međutim, za razliku od prethodne godine kad se automatski kvalificirala u finale i imala pravo glasanja tokom sve tri večeri, ove godine nastupala je u drugom polufinalu i imala pravo glasanja tokom te i finalne večeri. Portugal se povukao s takmičenja navodeći da im se nacionalni emiter nije dovoljno potrudio promovirati muzičke medije i da im je proces odabira predstavnika za Eurosong loše urađen.[53] Rumunija se morala povući s takmičenja 22. aprila 2016. zbog dugova u iznosu od 16 miliona švicarskih franaka.[52]
Izvođači koji su učestvovali ranije
Sedam izvođača vratilo se na takmičenje. Deen je ranije predstavljao Bosnu i Hercegovinu na Eurosongu 2004. s pjesmom "In The Disco" koja mu je donijela 9. mjesto u finalu.[54] Kaliopi je ranije predstavljala Makedoniju na Eurosongu 2012. s pjesmom "Crno i belo" koja joj je donijela 13. mjesto u finalu. Također je trebala predstavljati Makedoniju na Eurosongu 1996. s pjesmom "Samo ti", ali nije prošla kvalifikacijsku rundu.[55] Poli Genova je predstavljala Bugarsku na Eurosongu 2011. s pjesmom "Na inat" koja joj je donijela 12. mjesto u drugom polufinalu.[56] Bojan Jovović, član grupe Highway, ranije je predstavljao Srbiju i Crnu Goru kao član grupe No Name na Eurosongu 2005. s pjesmom "Zauvijek moja" koja im je donijela 7. mjesto u finalu.[57] Ira Losco je ranije predstavljala Maltu na Eurosongu 2002. s pjesmom "7th Wonder" koja joj je donijela 2. mjesto u finalu.[58] Donny Montell je predstavljao Litvaniju na Eurosongu 2012. s pjesmom "Love Is Blind" koja mu je donijela 14. mjesto.[59] Greta Salóme i Jónsi predstavljali su Island na Eurosongu 2012. s pjesmom "Never Forget" koja im je donijela 20. mjesto u finalu.[60]
Remove ads
Rezultati
Prvo polufinale
U prvom polufinalu nastupalo je 18 država. Glasati su također mogle Francuska, Španija i Švedska.[42][61] Istaknute su države koje su se kvalificirale u finale.[62]
Drugo polufinale
U drugom polufinalu nastupalo je 18 država. Glasati su također mogle Njemačka, Italija i Ujedinjeno Kraljevstvo.[42][61] Planirano je da u drugom polufinalu nastupa i Rumunija, ali se morala povući zbog dugova tako da su sve države koje su trebale nastupati 13. pa nadalje pomjerene za jedno mjesto.[52] Istaknute su države koje su se kvalificirale u finale.[66]
Finale
Redoslijed finala predstavljen je nakon što je završena konferencija za novinare drugog polufinala.[69] Pobjednik je istaknut zlatnom bojom.
Remove ads
Bodovna lista
Podebljane su države koje su dodijelile svih 24 boda (po 12 bodova profesionalnog žirija i publike).
Prvo polufinale
12 bodova
Žiri
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelio profesionalni žiri svake države u prvom polufinalu:
Publika
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelila publika svake države u prvom polufinalu:
Drugo polufinale
12 bodova
Žiri
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelio profesionalni žiri svake države u drugom polufinalu:
Publika
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelila publika svake države u drugom polufinalu:
Finale
12 bodova
Žiri
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelio profesionalni žiri svake države u finalu:
Publika
Ispod se nalazi sažetak maksimalnih 12 bodova koje je dodijelila publika svake države u finalu:
Iako nijedna država nije otišla s takmičenja s nula bodova kad se kombiniraju oba niza bodova, Češka je prema glasovima publike dobila nula bodova.
Remove ads
Druge zemlje
Učestvovati u Eurosongu mogu samo one zemlje čiji je nacionalni emiter aktivan član Evropske radiodifuzijske unije i može prenositi takmičenje preko Eurovizijske mreže.[74] EBU je pozvao svih 56 aktivnih članova i pridruženu članicu Australiju, dok je njih 43 potvrdilo da će učestvovati na takmičenju.[51] Maroko, Tunis i još pet zemalja nisu objavili razloge za odbijanje učestvovanja, dok su sljedeće zemlje odbile učestvovati i navele razloge:
Aktivni članovi EBU-a
Andora – 2. septembra 2015. Ràdio i Televisió d'Andorra (RTVA) objavila je da Andora neće učestvovati.[75]
Liban – Još od 15. oktobra 2016. Télé Liban (TL) objavio je da nije isključeno da se Liban pridruži takmičenju navodeći: "Još uvijek nismo sigurni; međutim, radimo na tome i obavještavat ćemo vas".[76] Međutim, Liban nije bio na završnoj listi učesnika koju je EBU objavio 26. novembra.
Luksemburg – 4. septembra 2015. RTL Télé Lëtzebuerg (RTL) objavio je da Luksemburg neće učestvovati na takmičenju zbog finansijskih i organizacijskih troškova takmičenja i poprilično oskudnog budžeta.[77]
Monako – 21. jula 2015. Télé Monte Carlo (TMC) objavio je da Monako neće učestvovati na takmičenju.[78]
Portugal – Rádio e Televisão de Portugal (RTP) podstakli su gledaoce da im predlože promjene sistema za odabir portugalskog predstavnika na Eurosongu. Većina portugalske javnosti smatra da je za neuspješnu kvalifikaciju Portugala počev od 2010. zaslužan trenutni format odabira pjesme, Festival da Canção.[53] Sestra Cristiana Ronalda, Kátia Aveiro, pokrenula je akciju na Twitteru tražeći od obožavatelja da joj podrže ponudu da predstavlja Portugal.[79] Međutim, 7. oktobra 2015. RTP je objavio da Portugal neće učestvovati, dodavši da se raduju učestvovati na idućem Eurosongu nakon što rekonstruiraju svoj sistem za odabir predstavnika.[80] RTP-jev Jaime Fernandes, kasnije je dodao da ovo nije jedini razlog za povlačenje, već je za povlačenje zaslužna i slaba promocija muzičkog sadržaja na RTP-u.[81]
Rumunija – Rumunija je isprva potvrdila učešće u takmičenju s pjesmom "Moment of Silence" u izvedbi Ovidiua Antona. Budući da je rumunski emiter EBU-u bio dužan 16 miliona švicarskih franaka, EBU im je postavio krajnji rok do 20. aprila 2016. da plate zaostali dug, što nisu učinili, te ih je EBU diskvalificirao 22. aprila.[82] Odluka je poprilično negativno primljena.[83]
Slovačka – Rozhlas a televízia Slovenska (RTVS) vratila se na Festival mladih plesača Eurovizije 2015. RTVS je ovu odluku objasnio rekavši da se time podstiče proizvodnja domaće muzike i promovira nacionalna kultura na evropskom nivou. Dana 28. septembra 2015. RTVS je objavio da Slovačka neće učestvovati na takmičenju.[84] Osoba zadužena za odnose s javnošću, Juraj Kadáš, kasnije je objasnio da se Slovačka nije povukla zbog loših rezultata već zbog troškova učešća.[85]
Turska – Uprkos špekulacijama da će učestvovati, EBU je 2. oktobra 2015. izjavio da Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu (TRT) još uvijek nije donijela odluku hoće li Turska učestvovati ili ne.[86] Međutim, TRT je 3. novembra potvrdio da Turska neće učestvovati, dodavši da nisu zadovoljni novim sistemom glasanja i automatskom kvalifikacijom "Velike petorke" u finale.[87][88]
Pridruženi članovi EBU-a
Kazahstan – 18. decembra 2015. EBU je objavio da će od 1. januara 2016. medijska agencija Khabar dobiti status pridruženog člana EBU-a. Međutim, Kazahstan neće moći učestvovati na takmičenju jer nemaju nacionalnog emitera koji je aktivni član EBU-a.
Zemlje koje nisu članice EBU-a
Farska ostrva – Farska publikacija Portal izvijestila je 9. juna 2015. da je Kringvarp Føroya (KVF) podnio zahtjev da bude aktivni član EBU-a, što je jedan od zahtjeva za učestvovanje na Eurosongu. Međutim, zahtjev je odbijen jer je ostrvo dio Danskog kraljevstva. Farski ministar obrazovanja, Bjørn Kalsø, podržao je učešće Farskih ostrva rekavši: "Razlog za odbijanje koji nam je dosad dan bio je da Ujedinjene nacije zemlju moraju priznati kao nezavisnu da bismo mogli učestvovati. Međutim, ne sumnjam da ne bismo mogli prevazići ove prepreke kada bismo u potpunosti bili odlučni dostići ovaj cilj … odluka je u potpunosti na Kringvarpiðu … da redovito obnavlja prijave i da pokaže EBU-u da su Farska ostrva ravnopravan rival drugim zemljama kada je u pitanju Eurosong."[89][90]
Kina – Dana 22. maja 2015. Hunan TV potvrdio je zainteresovanje da Kina učestvuje na takmičenju. EBU je odgovorio rekavši da su "otvoreni za nove učesnike i da su im novi elementi na Eurosongu dobrodošli".[91] Međutim, EBU je 3. juna izjavio da Kina neće učestvovati.[92]
Kosovo – 23. maja 2015. kosovski ministar vanjskih poslova, Petrit Selimi, na Twitteru je objavio da će Kosovo, koga ne priznaje 15 zemalja u Evropi i nema nacionalnog emitera koji je član EBU-a, učestvovati na takmičenju. Na Twitteru je dodao da zna da će Kosovo učestvovati, ali nije objasnio kako.[93] Međutim, EBU je 3. juna 2015. izjavio da Kosovo neće učestvovati na takmičenju jer Radiotelevizija Kosova (RTK) nije aktivni niti pridruženi član EBU-a.[92]
Lihtenštajn – 16. septembra 2015. 1 Fürstentum Liechtenstein Television (1FLTV) objavio je da Lihtenštajn neće učestvovati na takmičenju jer nemaju dovoljno novca za članstvo u EBU-u.[94]
Remove ads
Kontroverze
Povlačenje Rumunije s takmičenja
Dana 19. aprila 2016. pojavili su se članci govoreći da je rizično hoće li Rumunija učestvovati na takmičenju zbog nakupljenih dugova od januara 2007. u iznosu od 16 miliona švicarskih franaka.[95][96] Evropska radiodifuzijska unija (EBU) zatražila je da rumunska vlada plati preostali dug najkasnije do 20. aprila ili će biti izbačeni s takmičenja. Dana 22. aprila, EBU je izjavio da, budući da rumunska vlada nije uspjela platiti preostali dug do zadanog roka, rumunski emiter TVR bit će prisiljen da se povuče iz EBU-a, te će se samim time Rumunija također morati povući s takmičenja.[97][98] Direktorica EBU-a, Ingrid Deltenre, izjavila je sljedeće: "Žao nam je što smo bili prisiljeni da ovo uradimo […] Kontinuirana zaduženost TVR-a ugrožava finansijsku stabilnost samog EBU-a."[99]
Međutim, budući da je službeni album takmičenja produciran prije rumunskog povlačenja, planirana rumunska pjesma, "Moment of Silence" u izvedbi Ovidiua Antona, ostat će na digitalnom i CD-izdanju albuma.[52] Pjesma je napisana nakon požara u noćnom klubu "Colectiv" u oktobru 2015.[100]
Zamjena njemačkog izvođača
Dana 19. novembra 2015, njemački javni emiter Norddeutscher Rundfunk (NDR) objavio je da će Njemačku predstavljati Xavier Naidoo. Međutim, ovaj odabir oštro je kritiziran zbog Xavierovih krajnje desničarskih političkih stavova i upitnih stihova. Na skupu u 2014. održao je govor u kojem je izjavio da Njemački rajh i dalje postoji unutar granica prije Drugog svjetskog rata. Širio je teorije zavjere o napadima 11. septembra 2001. i svjetskoj finansijskoj krizi od 2007. U jednoj od svojih pjesama, Barona Rothschilda nazvao je "Baronom Deadschildom" i "mamlazom". Kontroverze mu je donijela još jedna pjesma, koju je napisao u saradnji s Koolom Savasom, pod nazivom "Wo sind sie jetzt?" (doslovno "Gdje su oni sada?") jer sadrži homofobične stihove i povezuje homoseksualnost s pedofilijom. Između ostalih, odluku su kritizirali njemački političar Johannes Kahrs, koji je odluku nazvao "neopisivom i sramotnom", zadužbina "Amadeu Antonio" i tabloid Bild.[101][102][103][104]
S obzirom na negativnu reakciju javnosti i zbog potrebe da se brzo osmisli novi proces odabira predstavnika, NDR je 21. novembra povukao prijedlog da Xaviera pošalje na takmičenje. ARD-ov koordinator, Thomas Schreiber, izjavio je sljedeće: "Xavier Naidoo je sjajan pjevač i, po mom mišljenju, nije rasist niti homofob. Bilo nam je jasno da će njegova nominacija polarizirati mišljenja javnosti, ali smo baš iznenađeni ovakvom negativnom reakcijom. Eurosong je zabavan događaj u kojem centar pažnje trebaju imati muzika i međusobno razumijevanje Evropljana. Ovo se obilježje mora čuvati pod svaku cijenu."[102][105]
Glasovi ruskog žirija
Dana 10. maja 2016. EBU je objavio da su dobili prijave mogućeg kršenja pravila nakon što je članica ruskog žirija, Anastasija Stotskaja, prethodnog dana tokom probe prvog polufinala takmičenja, uživo prenosila glasanje ruskog žirija uz pomoć aplikacije Periscope.[106] Na videozapisu mogao se vidjeti član žirija kako ne obraća pažnju na nizozemski nastup, dok je članica žirija, tokom armenskog nastupa, izjavila da će podržati tu zemlju "jer [joj] je muž Armenac". Na videozapisu mogli su se vidjeti članovi žirija na mobitelima kako ne obraćaju pažnju na druge nastupe, te su se letimice mogli vidjeti Stotskajini glasovi i bilješke u kojima je ocjenjivala nastupe. Pravila takmičenja zahtijevaju da svi članovi žirija zasebno ocjenjuju sve nastupe bez da drugim članovima žirija govore za koga će glasati, što ruski žiri jasno nije uradio.[107]
Nakon razgovora s ruskim emiterom Rusija-1 gdje je predloženo da se Stotskaja izbaci iz žirija, EBU je izjavio da će poništiti njene rezultate i da će za finale pronaći zamjenskog člana žirija. Razjasnili su da su rezultati drugih članova žirija važeći. Također su dodali da se prijenos glasanja žirija ne smatra kršenjem pravila uz uslov da se ne smiju prikazivati pojedinačni i/ili kombinirani rezultati žirija. Za Stotskajevu su izjavili da se "ne drži duha takmičenja i da su njeni postupci mogli biti štetni jer je bilo moguće da se slučajno otkriju rezultati glasanja".[108]
Protesti zbog zastava
Dana 29. aprila 2016. EBU je objavio službena pravila o zastavama kako bi se osigurala sigurnost takmičara i obezbijedio apolitički karakter takmičenja. U pravilima se nalazio spisak zabranjenih zastava. Predsjednik autonomne zajednice Baskije, Iñigo Urkullu, i španski ministar vanjskih poslova, José Manuel García-Margallo, protestirali su jer se zastava Baskije nalazila na spisku pored drugih nepriznatih zemalja, prije svega Islamske Države. Pozvali su organizatore takmičenja da ovaj problem isprave.[109][110] Radiotelevizija Španije (RTVE) također je izrazila zabrinutost i od EBU-a zahtijevala da spisak isprave.[111] EBU je odgovorio rekavši da zastava Baskije nije izričito zabranjena, već je samo primjer zabranjene zastave. Dodali su sljedeće: "Dozvoljene su samo službene nacionalne zastave 42 učesnice, zastave zemalja koje su nedavno učestvovale, službene nacionalne zastave bilo koje članice Ujedinjenih nacija, te da su izričito dozvoljene zastave Evropske unije i zastava duginih boja".[112][113]
EBU je istog dana objavio zvanično saopćenje da im nije bila namjera stvoriti ovakvu situaciju kad su objavili dokument, te su priznali da nije bilo delikatno objaviti nekoliko zastava organizacija i teritorija budući da je svaka od njih "vrlo različite prirode". Izvinili su se ako su pravila o zastavama bilo koga uvrijedila. EBU je od Ericsson Globea i službenog partnera za prodaju ulaznica AXS-a zatražio da ažuriraju pravila o zastavama tako da ne sadrže primjere zabranjenih zastava.[111]
Dana 6. maja, EBU je objavio još jedno zvanično saopćenje navodeći da su organizatori, nakon razgovora s nekoliko delegacija, odlučili da "popuste službena pravila i da dozvole nacionalne, regionalne i lokalne zastave učesnika" poput zastave Velsa (jer je Joe Woolford, jedan od predstavnika Ujedinjenog Kraljevstva, Velšanin) i zastave Sami naroda (jer je Agnete, predstavnica Norveške, Laponka). EBU je predložio tolerantnija pravila o drugim zastavama koja bi omogućila da se te zastave koriste uz uslov da nosioci zastava ne pokušavaju namjerno ometati kamere. Referentna grupa takmičenja odobrila je ovaj prijedlog.[114][115]
Dana 15. maja, španska ambasada u Stockholmu podnijela je formalnu žalbu švedskoj policiji nakon što je španskom državljaninu osiguranje oduzelo baskijsku zastavu i zatražilo da on i dvojica drugih sunarodnjaka napuste arenu. Nakon hitne intervencije španskog konzula, koji su bili prisutni u areni, prisutnima je zastava vraćena i dozvoljeno im je da se vrate u arenu.[116]
Zastava Nagornog Karabaha
Uprkos tome što je EBU objavio službena pravila o zastavama u kojima je navedeno da su dozvoljene jedino "nacionalne, regionalne i lokalne zastave učesnika" i zabranivši zastavu Nagornog Karabaha,[117] tokom rezimiranja glasanja prvog polufinala 10. maja, u green roomu je snimljena armenska izvođačica Iveta Mukučjan kako drži spomenutu zastavu. Ovo su osudili azerbejdžanski mediji.[118][119] Situacija se eskalirala tokom konferencije za novinare prvog polufinala kad je azerbejdžanski novinar kritizirao armensku delegaciju i EBU jer su dozvolili da se zastava prikaže.[120] Švedski tabloid Aftonbladet pitao je Mukučjan o incidentu, a ona je izjavila: "Moje su misli s domovinom. Želim mira svuda."[121] Azerbejdžanska izvođačica Samra Rahimli komentirala je rekavši: "Eurosong je takmičenje o pjevanju i sve je o muzici".[122]
Dana 11. maja, EBU i referentna grupa takmičenja objavili su zajedničku saopćenje oštro osuđujući Mukučjanine postupke dodavši da su "štetni" ukupnom ugledu takmičenja. Referentna grupa sankcionirala je armenskog emitera (AMPTV) navodeći da su prekršili pravilo prema kojem "nisu dozvoljene poruke koje promoviraju organizacije, institucije, političke i druge povode". Referentna grupa napomenula je da bi daljnje kršenje pravila moglo dovesti do diskvalifikacije s ovog, ili s budućih takmičenja. Glasnogovornik azerbejdžanskog ministarstva vanjskih poslova, Hikmet Hajiyev, nazvao je Mukučjanine postupke "provokativnim" i neprihvatljivim navodeći da "armenska strana namjerno spada na ovakve mjere kako bi podsticali i promovirali nelegalne tvorevine u okupiranim azerbejdžanim teritorijama".[123]
Rezultat danskog žirija
Dana 15. maja 2016. danski tabloid BT ukazao je da je članica danskog žirija, Hilda Heick, u finalu pogrešno dostavila svoju rang listu.[124] Svoju omiljenu pjesmu rangirala je na 26. mjesto, a pjesmu koja joj se najmanje svidjela rangirala je na 1. mjesto.[125] Da su se uračunali tačni bodovi, bodovi danskog žirija bili bi drugačiji:[126]
- Australija bi dobila 12, umjesto 10 bodova.
- Nizozemska bi dobila 10, umjesto 7 bodova.
- Litvanija bi dobila 1, umjesto 5 bodova.
- Švedska bi dobila 7, umjesto 4 boda.
- Izrael bi dobio 4, umjesto 2 boda.
- Španija bi dobila 5, umjesto 1 boda.
- Francuska i Rusija dobili bi po 2, odnosno 3 boda, umjesto 0 bodova.
Ujedinjeno Kraljevstvo i Ukrajina ne bi dobili nijedan bod od danskog žirija. Iako se ukupni rezultat ne bi promijenio, razlika u bodovima između drugoplasirane Australije i prvoplasirane Ukrajine smanjila bi se sa 23 na svega 9 bodova.[127]
Peticija za poništenje rezultata
| “ | Ukrajina jest, i ostat će, pobjednik Eurosonga 2016. Bez obzira slažete li se ili ne, tražimo od svih koji su potpisali peticiju da prihvate rezultat, koji je važeći u skladu s pravilima takmičenja, kako bismo nastavili voditi konstruktivni dijalog o tom kako ćemo dalje ojačati i poboljšati Eurosong. | ” |
| — EBU[128] | ||
Dana 15. maja 2016. pokrenuta je peticija na stranici Change.org u kojoj se od EBU-a i organizatora takmičenja tražilo da ponište rezultate finale jer se pobjednica plasirala na 2. mjesto po rezultatima žirija i publike.[129] EBU je kasnije odgovorio da su žiriji s profesionalcima iz muzičke industrije i publika odabrali Jamalu za pobjednicu takmičenja. Dodali su da će Ukrajina ostati pobjednica bez obzira na stav podnosioca peticije.[128]
Remove ads
Ostale nagrade
Nagrada "Marcel Bezençon", anketa OGAE-a i nagrada "Barbara Dex" nagrade su koje se, pored glavnog trofeja, dodjeljuju učesnicima Eurosonga 2016.
Nagrada "Marcel Bezençon"
Ovu nagradu, kojom se nastojalo dati počast najboljim pjesmama u finalu, prvi put su primili učesnici Eurosonga 2002. u Tallinnu (Estonija). Osnovali su je Christer Björkman (švedski predstavnik na Eurosongu 1992. i trenutni šef švedske delegacije) i Richard Herrey (član švedske pop-grupe Herreys i pobjednik Eurosonga 1984), dok se nagrada dobila ovaj naziv po svom tvorcu, Marcelu Bezençonu.[130] Nagrada je podijeljena u tri kategorije: medijsku nagradu, umjetničku nagradu i kompozitorsku nagradu. Pobjednici su proglašeni nedugo nakon finala.[131]
OGAE
Međunarodnu organizaciju Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision (poznatiju po skraćenici OGAE) osnovao je Jari-Pekka Koikkalainen 1984. u Savonlinni (Finska).[132] Organizaciju čini mreža od preko 40 klubova obožavatelja Eurosonga širom Evrope pa i šire. Nevladina je, nepolitička i neprofitna organizacija.[133] Godišnja je tradicija da se obavi anketa svih klubova, koja obožavateljima omogućava da glasaju za svoje omiljene pjesme. Počela je 4. aprila 2016, a završila se 2. maja 2016. Ispod su prikazani rezultati.[134]
* Tabela sadrži rezultate 45 OGAE-ovih klubova s tim da su se dva kluba (OGAE Bugarska i OGAE Moldavija) suzdržala od glasanja na ovogodišnjoj anketi.
Nagrada "Barbara Dex"
Ovo je humoristična nagrada koju svake godine počev od 1997. dodjeljuje veb-sajt House of Eurovision. Nagrađuje se najgore obučeni izvođač. Ime je dobila po belgijskoj umjetnici Barbari Dex, koja se na Eurosongu 1993. pojavila u haljini koju je sama dizajnirala.[136]
Remove ads
Međunarodni prijenosi i glasanje
Izviješteno da je takmičenje pratilo 204 miliona gledalaca širom svijeta, čime je oboren rekord prošlogodišnjeg takmičenja za 5 miliona gledalaca.[138]
Glasanja i objavljivači rezultata
Sljedeće osobe objavile su 12 bodova i to sljedećim redoslijedom:[139]
Austrija – Kati Bellowitsch
Island – Unnsteinn Manúel Stefánsson
Azerbejdžan – Tural Asadov
San Marino – Irol MC
Češka – Daniela Písařovicová
Irska – Sinéad Kennedy
Gruzija – Nina Sublatti (gruzijska predstavnica na Eurosongu 2015)
Bosna i Hercegovina – Ivana Crnogorac
Malta – Ben Camille
Španija – Jota Abril
Finska – Jussi-Pekka Rantanen
Švicarska – Sebalter (švicarski predstavnik na Eurosongu 2014)
Danska – Ulla Essendrop
Francuska – Élodie Gossuin
Moldavija – Olivia Furtună
Armenija – Arman Margaryan
Kipar – Loukas Hamatsos
Bugarska – Ana Angelova
Nizozemska – Trijntje Oosterhuis (nizozemski predstavnik na Eurosongu 2015)
Latvija – Toms Grēviņš
Izrael – Ofer Nachshon
Bjelorusija – Uzari (bjeloruski predstavnik na Eurosongu 2015)
Njemačka – Barbara Schöneberger
Rusija – Njuša
Norveška – Elisabeth Andreassen (norveška predstavnica na Eurosongu 1985, 1994. i 1996; pobjednica Eurosonga 1985. kao član grupe Bobbysocks!; švedska predstavnica na Eurosongu 1982. kao član grupe Chips)
Australija – Lee Lin Chin
Belgija – Umesh Vangaver
Ujedinjeno Kraljevstvo – Richard Osman
Hrvatska – Nevena Rendeli
Grčka – Constantinos Christoforou (kiparski predstavnik na Eurosongu 1996, 2005. i 2002. kao član grupe One)
Litvanija – Ugnė Galadauskaitė
Srbija – Dragana Kosjerina
Makedonija – Dijana Gogova
Albanija – Andri Xhahu
Estonija – Daniel Levi Viinalass
Ukrajina – Verka Serdjučka (ukrajinska predstavnica na Eurosongu 2007)
Italija – Claudia Andreatti
Poljska – Anna Popek
Slovenija – Marjetka Vovk (slovenska predstavnica na Eurosongu 2015. kao član dua Maraaya)
Mađarska – Csilla Tatár
Crna Gora – Danijel Alibabić (predstavnik Srbije i Crne Gore na Eurosongu 2005. kao član grupe No Name)
Švedska – Gina Dirawi s Eurovision The Partya iz Tele2 Arene
Komentatori
- Albanija – Andri Xhahu (TVSH, RTSH HD, RTSH Muzikë i Radio Tirana, polufinala i finale)[140][141]
- Australija – Julia Zemiro i Sam Pang (SBS i SBS Radio 4, polufinala i finale)[142][143]
- Austrija – Andi Knoll (ORF eins, polufinala i finale)[144]
- Azerbejdžan – Azer Suleymanli (İTV, polufinala i finale)[145][146]
- Belgija – nizozemski: Peter Van de Veire (één, polufinala i finale);[147] francuski: Jean-Louis Lahaye i Maureen Louys (La Une, polufinala i finale)[148][149]
- Bjelorusija – Jevgenij Perlin (Bjelorusija-1 i Bjelorusija 24, polufinala i finale)[150][151]
- Bosna i Hercegovina – Dejan Kukrić (BHT 1, BHT HD i BH Radio 1, polufinala i finale)
- Bugarska – Elena Rosberg i Georgi Kušvalijev (BNT 1 i BNT HD, polufinala i finale)
- Crna Gora – Dražen Bauković i Tijana Mišković (TVCG 1 i TVCG SAT, polufinala i finale)[152][153]
- Češka – Libor Bouček (ČT2, polufinala; ČT1, finale)[154]
- Danska – Ole Tøpholm (DR1, polufinala i finale)[155]
- Armenija – Avet Barsegjan (Armenia 1 i Javni radio Armenije, polufinala i finale)[156]
- Estonija – estonski: Marko Reikop (ETV, polufinala i finale);[157] Mart Juur i Andrus Kivirähk (Raadio 2, prvo polufinala i finale); ruski: Aleksandar Hobotov (ETV+, polufinala i finale)[158]
- Finska – finski: Mikko Silvennoinen (Yle TV2 i TV Suomi, polufinala i finale);[159][160] Sanna Pirkkalainen i Jorma Hietamäki (Yle Radio Suomi, polufinala i finale);[161] švedski: Eva Frantz i Johan Lindroos (Yle TV2, TV Suomi, Yle Radio Vega, polufinala i finale)[162]
- Francuska – Marianne James i Jarry (France 4, polufinala); Marianne James i Stéphane Bern (France 2, finale)[163]
- Grčka – Maria Kozakou i Giorgos Kapoutzidis (ERT1, ERT HD, ERT World, ERA 2 i VoC, polufinala i finale)[164]
- Gruzija – Tuta Čkeidže i Nika Katsia (GPB 1, polufinala i finale)[165][166]
- Nizozemska – Jan Smit i Cornald Maas (NPO 1 i BVN, polufinala i finale);[167][168] Douwe Bob (NPO 1 i BVN, drugo polufinale)[169]
- Hrvatska – Duško Ćurlić (HRT 1, polufinala i finale); Zlatko Turkalj Turki (HR 2, polufinala i finale)[170]
- Irska – Marty Whelan (RTÉ2, polufinala; RTÉ One, finale); Neil Doherty i Zbyszek Zalinski (RTÉ Radio 1, drugo polufinala i finale)[171]
- Island – Gísli Marteinn Baldursson (RÚV i Rás 2, polufinala i finale)[172]
- Italija – Filippo Solibello i Marco Ardemagni (Rai 4, polufinala; Rai Radio 2, polufinala i finale);[173] Flavio Insinna i Federico Russo (Rai 1, finale)[174][175]
- Izrael – hebrejski: Podnatpisi (Kanal 1, drugo polufinala i finale (uživo), prvo polufinale (sa zakašnjenjem)); Kobi Menora, Or Vaxman i Nancy Brandes (88 FM, drugo polufinala i finale); arapski: Podnatpisi (Kanal 33, drugo polufinala i finale)[176]
- Kipar – Melina Karageorgiou (RIK 1, RIK SAT, RIK HD i Trito Programma, polufinala i finale)[177]
- Latvija – Valters Frīdenbergs (LTV1, polufinala i finale); Toms Grēviņš (LTV1, finale)[178][179]
- Litvanija – Darius Užkuraitis (LRT, LRT HD i LRT Radijas, polufinala i finale)[180]
- Mađarska – Gábor Gundel Takács (Duna, polufinala i finale)[181]
- Makedonija – Karolina Petkovska (MRT 1, polufinala i finale)[182]
- Malta – Arthur Caruana (TVM, polufinala i finale)[183]
- Moldavija – Gloria Gorceag (Moldavija 1, Radio Moldavija, Radio Moldavija Muzical i Radio Moldavija Tineret, polufinala i finale)[184][185]
- Njemačka – Peter Urban (EinsFestival i Phoenix, polufinala; Das Erste, finale)[186][187]
- Norveška – Olav Viksmo Slettan (NRK1, polufinala i finale);[188] Ronny Brede Aase, Silje Reiten Nordnes i Markus Ekrem Neby (NRK3, finale);[189] Ole Christian Øen (NRK P1, drugo polufinala i finale)[190]
- Poljska – Artur Orzech (TVP 1 i TVP Polonia (uživo); TVP Rozrywka i TVP HD (idućeg dana), polufinala i finale)[191]
- Rusija – Dmitrij Gubernijev i Ernest Mackevičijus (Rusija-1 i Rusija HD, sve emisije)[192]
- San Marino – Lia Fiorio i Gigi Restivo (SMtv San Marino i Radio San Marino, polufinala i finale)[193]
- Slovenija – Andrej Hofer (RTV SLO2, polufinala; RTV SLO1, finale; Radio Val 202, drugo polufinala i finale; Radio Maribor, polufinala i finale)[194]
- Srbija – Dragan Ilić (RTS 1, RTS HD i RTS Sat, prvo polufinale); Duška Vučinić (RTS 1, RTS HD i RTS Sat, drugo polufinala i finale)[195][196][197]
- Španija – José María Íñigo i Julia Varela (La 2, polufinala; La 1, finale)[198]
- Švedska – Lotta Bromé (SVT1, polufinala i finale);[199] Carolina Norén i Björn Kjellman (SR P4, polufinala i finale)[200]
- Švicarska – njemački: Sven Epiney (SRF zwei, polufinala; SRF 1, finale); Peter Schneider i Gabriel Vetter (SRF 1 i Radio SRF 3, finale)[201] francuski: Jean-Marc Richard i Nicolas Tanner (RTS Deux, drugo polufinala i finale);[202] italijanski: Clarissa Tami (RSI La 2, drugo polufinale);[203] Clarissa Tami i Michele "Cerno" Carobbio (RSI La 1, finale)[204]
- Ujedinjeno Kraljevstvo – Scott Mills i Mel Giedroyc (BBC Four, polufinala); Graham Norton (BBC One, finale); Ken Bruce (BBC Radio 2, finale)[205][206]
- Ukrajina – Timur Mirošničenko i Tetijana Terekhova (UA:Prvi, polufinala i finale);[207] Olena Zelinčenko (Radio Ukrajine, polufinala i finale)[208]
Zemlje koje nisu učestvovale
- Kazahstan – Dijana Snjegina i Kaldibek Žajsanbaj (Khabar, polufinala i finale)[209]
- Kina – Kubert Leung i Wu Zhoutong (Hunan TV, polufinala i finale)[210]
- Kosovo – Nije poznato (RTK, polufinala i finale)[211]
Novi Zeland – Bez komentatora (BBC UKTV, finale)- Portugal – Hélder Reis (RTP, polufinala i finale)[212][213][214]
Sjedinjene Američke Države – Carson Kressley i Michelle Collins (Logo TV, finale)[215][216]
Prijenos na međunarodnom znakovnom jeziku
Dana 22. aprila 2016. SVT je objavio da će gluhonijemim osobama omogućiti prijenos sve tri večeri na međunarodnom znakovnom jeziku. Producent sve tri večeri bila je Julia Kankkonen.[217] Nastupe svih učesnika prevelo je 10, dok je dijalog voditelja prevelo 3 osobe.[218][219] Ispod se nalazi spisak svih prevodioca.
- Ebru Bilen Basaran (Danska)
- Laith Fathulla (Švedska)
- Rafael-Evitan Grombelka (Njemačka)
- Amina Ouahid (Švedska)
- Tommy Rangsjö (Švedska)
- Pavel Rodionov (Rusija)
- Laura Levita Valyte (Litvanija)
- Kolbrún Völkudóttir (Island)
- Xuejia Rennie Zacsko (Švedska)
- Amadeus Lantz (Švedska)
- Georg Marsh (Austrija)
- Markus Aro (Finska)
- Vivien Batory (Danska)
Sve tri večeri na međunarodnom znakovnom jeziku bile su dostupne na internetu,[218] dok su ih sljedeće zemlje prenosile na televiziji:
Remove ads
Službeni album
Eurovision Song Contest: Stockholm 2016 je službeni kompilacijski album takmičenja. Sastavila ga je Evropska radiodifuzijska unija, a objavio Universal. Digitalna verzija objavljena je 15. aprila, a CD-verzija 22. aprila.[223] Album sadrži 42. numere svih zemalja učesnica, pa i Rumunije koja se morala povući s takmičenja zbog dugova.[52][224]
Ljestvice
Remove ads
Galerija
Dami Im izvodi "Sound of Silence" (Australija)
Zoë izvodi "Loin d'ici" (Austrija)
Poli Genova izvodi "If Love Was a Crime" (Bugarska)
Gabriela Gunčíková izvodi "I Stand" (Češka)
Iveta Mukučjan izvodi "LoveWave" (Armenija)
Amir izvodi "J'ai cherché" (Francuska)
Douwe Bob izvodi "Slow Down" (Nizozemska)
Freddie izvodi "Pioneer" (Mađarska)
Jamie-Lee izvodi "Ghost" (Njemačka)
Michał Szpak izvodi "Color of Your Life" (Poljska)
Sergej Lazarev izvodi "You Are the Only One" (Rusija)
Frans izvodi "If I Were Sorry" (Švedska)
Joe i Jake izvode "You're Not Alone" (Ujedinjeno Kraljevstvo)
Jamala izvodi "1944" (Ukrajina)
Måns i Petra izvode "Love Love Peace Peace" (čin u pauzi)
Remove ads
Također pogledajte
- Dječji Eurosong 2016.
Napomene i reference
Vanjski linkovi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads