Hlorit

Hloritni ion ili hlor-dioksidni anion je halit sa hemijskom formulom ClO₂^–. Hloritni spoj koji sadrži ovu grupu, s hlorom u oksidacijskom stanju od +3. Hloriti su poznati i kao soli hlorne kiseline.

Hlorit
Općenito
Hemijski spoj	Hlorit
Molekularna formula	ClO2–
CAS registarski broj	14998-27-7
SMILES	[O-][Cl+][O-]
InChI	1S/ClHO2/c2-1-3/h(H,2,3)/p-1
Osobine1
Molarna masa	67,452
Rizičnost
NFPA 704
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Spojevi

Slobodna hlorna hiselina HClO₂ je najmanje je stabilna oksokiselina hlora i primijećena je samo kao vodena otopina u malim koncentracijama. Kako se ne može koncentrirati, to nije komercijalni proizvod. Alkalni i zemnoalkalijski metali su bezbojni ili blijedožuti spojevi, s tim što je natrij-hlorit (NaClO₂ ) jedini komercijalno važan hlorit. Hloriti teških metala (Ag⁺, Hg⁺, Tl⁺, Pb²⁺, kao i Cu²⁺ i NH₄⁺) su nestabilni i razlažu se eksplozivno na toploti ili pri šoku.^[1] Natrij-hlorit se dobija indirektno iz natrij-hlorata, NaClO₃. Prvo nastaje eksplozivno nestabilni plin hlor-dioksid, ClO₂, redukcijom natrij-hlorata u jakoj kiselinskoj otopini s pogodnim redukcijskim sredstvom (naprimjer, natrij-hloridom, sumpor-dioksidom ili hlorovodičnom kiselinom).

Struktura i svojstva

Hloritni ion ima savijenu molekulsku geometriju, usled dejstva usamljenog para na atomu hlora, sa uglom veze O–Cl–O od 111° i dužinama veze Cl–O od 156 pm.^[1] Hlorit je najjači oksidant hlornih oksianiona na osnovu standardnih polućelijskih potencijala.

Ion	Kiselinska reakcija	E° (V)	Neutrala/bazna reakcija	E° (V)
Hipohlorit	H+ + HOCl + e− → 1/2 Cl2(g) + H2O	1,63	ClO− + H2O + 2 e− → Cl− + 2 OH−	0,89
Hlorit	3 H+ + HOClO + 3 e− → 1/2 Cl2(g) + 2 H2O	1.64	ClO2− + 2 H2O + 4 e− → Cl− + 4 OH−	0,78
Hlorat	6 H+ + ClO3− + 5 e− → 1/2 Cl2(g) + 3 H2O	1,47	ClO3− + 3 H2O + 6 e− → Cl− + 6 OH−	0,63
Perhlorat	8 H+ + ClO4− + 7 e− → 1/2 Cl2(g) + 4 H2O	1,42	ClO4−+ 4 H2O + 8 e− → Cl− + 8 OH−	0,56

Upotreba

Najvažniji hlorit je natrij-hlorit (NaClO₂); upotrebljava se za izbjeljivanje tekstila, celuloze i papira, ali unatoč snažnoj oksidirajućoj prirodi, često se ne koristi direktno, već se upotrebljava za stvaranje neutralne vrste hlor-dioksida (ClO₂), obično reakcijom sa HCl:

5 NaClO₂ + 4 HCl → 5 NaCl + 4 ClO₂ + 2 H₂O

Ostali oksianioni

Postoji nekoliko oksianiona hlora u kojima može pretpostaviti oksidacijsko stanje −1, +1, +3, +5 ili +7 unutar odgovarajućih aniona Cl⁻, ClO⁻, ClO₂^– , ClO₃sup>– ili ClO₄sup>–, poznata uobičajeno i respektivno kao hlorid, hipoklorit, hlorit, hlorat i perhlorat. Oni su dio veće porodice drugih hlor-oksida.

Oksidacijsko stanje	−1	+1	+3	+5	+7
Imenovani anion	Hlorid	Hpohlorit	Hlorit	Hlorat	Perhlorat
Formula	Cl−	ClO−	ClO2−	ClO3−	ClO4−
Struktura

Također pogledajte

• Hlorid
• Hlorat