Mehmed IV
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Mehmed IV (osmanlijski turski: محمد رابع Meḥmed-i rābi‘; 2. januar 1642 – 6. januar 1693) bio je sultan Osmanlijskog Carstva od 1648. do 1687.[1][2] Njegova vladavina je bila značajna jer je promijenio prirodu sultanovog položaja odričući se većeg dijela izvršne vlasti u korist velikog vezira.
.jpg)
Remove ads
Biografija
Rani život
Mehmed IV je rođen u Topkapi palači u Carigradu 1642. godine kao sin sultana Ibrahima I (1615 - 1648) i Turhan Hatice sultanije, rutenijske (ukrajinske) konkubine. Ubrzo nakon rođenja, njegova majka i otac su se posvađali, a Ibrahim je bio toliko ogorčen da je uzeo Mehmeda iz ruku njegove majke i bacio u cisternu. Srećom, Mehmeda su spasili službenici harema. Međutim, to je stvorilo Mehmedu doživotni ožiljak na glavi.
Vladavina
Mehmed IV postaje sultan 12. augusta 1648. godine nakon što je njegov otac Ibrahim I ubijen u krvavom puču. Većinu svog slobodnog vremena on provodi u lovu zbog čega dobija nadimak lovac. Ako gledamo njegovu vladavinu ne obazirući se na posljednjih 5 godina on bi bio jedan od najuspješnijih sultana svih vremena. Poslije turskog osvajanja Krete, Venecija je prisiljena u potpunosti napustiti Egejsko more prepuštajući ga Turcima. Sličnu sudbinu samo na drugim područjima doživljavaju Transilvanija i Poljska u ratovim koji slijede. Previše uvjeren tada u svoju nepobjedivost i u superiornost Turske države on objavljuje rat Austriji.
Sama ideja o ratu nije niti bila njegova nego do rata dolazi u znak podrške mađarskim pobunjenicima protiv austrijske vlasti.
Poraz kod Beča 1683. godine zajedno s još nekoliko drugih koji uskoro slijede dovodi do puča koji ga smjenjuje 1687. godine.
Naslijedio ga je brat Sulejman II
Remove ads
Također pogledajte
Reference
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads