Selim II

Selim II (Osmanski turski: سليم ثانى, Selīm-i sānī; 28. maj 1524. - 12. decembar 1574.), također poznat kao "Selim pijanica" na zapadu i "plavokosi Selim" na istoku, je bio sultan Osmanskog Carstva od 1566. do svoje smrti 1574. godine. Bio je sin sultana Sulejmana Veličanstvenog i Hurem sultanije.

Selim II
Sultan Osmanskog Carstva
Vladavina	5. septembar 1566. - 12. decembar 1574.
Prethodnik	Sulejman I
Nasljednik	Murat III
Supružnik	Nurbanu sultanija Selimija sultanija
Djeca	Murat III Ismihan sultanija Gevherhan sultanija
Dinastija	Osmanlije
Otac	Sulejman I
Majka	Hürem sultanija
Rođenje	28. maj 1524.
Smrt	12. decembar 1574.

Biografija

Rođen je u Carigradu kao sin Sulejmana Veličanstvenog i Hurem sultanije. Godine 1545. u Konji ženi Nurbanu sultaniju koja je bila porijeklom iz Italije. Ona mu je rodila sina Murata. Nakon dvorskih intriga i pobjede nad braćom tokom spora oko vlasti, naslijedio je oca Sulejmana I (Veličanstvenog) 5. septembra 1566. Sva vlast u državi tokom njegove kratke vladavine se nalazila u rukama očevog velikog vezira Mehmed-paše Sokolovića. Dvije godine nakon pristupanja na prijestolje, Selim II je u Carigradu zaključio sporazum (17. februara 1568.) sa carem Svetog Rimskog Sarstva Maksimilijanom II, u kojem se car složio da će plaćati Osmanskom Carstvu 30.000 dukata godišnje te priznati autoritet Osmanskog Carstva nad Moldavijom i Vlaškom.

Za vrijeme vladavine njegovog oca Osmansko Carstvo je dostiglo svoj vrhunac. Za vrijeme vladavine njegovog neodgovornog sina carstvo je počelo sa dugim i sporim procesom opadanja moći. Selim je uspostavljao mirovne ugovore, ali ih je isto tako i kršio. Osvojio je ostrvo Kipar, ali je izgubio pomorsku flotu.^[1]

Zbog svoje velike ljubavi prema vinu poznat je i kao Selim II Pijanica^[2][3], a orijentalisti sa početka 19. vijeka navodili su da je upravo zbog ljubavi prema vinu i osvojio Kipar.^[4] Međutim, turski i osmanlijski izvori smatraju da su takvi navodi pokušaj zapadnoevropskih pisaca da demonstriraju slabost sultanovog karaktera i omalovaže njegovu iskrenost po pitanjima vjere.^[4]

Osmansko Carstvo u njegovo doba zaključuje novi finansijski isplativi mir s Austrijom 1568. i osvaja Kipar 1571. dok s druge strane doživljava poraze u pomorskoj bitki za Lepant 1571. i kopnenoj bitki za Astrahan 1569. Nakon što je čuo za poraz u bitki kod Lepanta, navodno je rekao

Kršćani su mi na Lepantu odrezali bradu, a ja sam njima na Kipru ruku. Meni će brada ponovno narasti.

.

Poslije smrti 12. decembra 1574. njegov sin Murat III naslijeđuje državu i velikog vezira.