Veliki vojvoda bosanski

Veliki vojvoda bosanski bila je dvorska titula u Bosanskom Kraljevstvu, koju je kralj dodijeljivao najvišim vojnim zapovjednicima, obično najuticajnim i najsposobnijim među bosanskim plemstvom.^[1][2][3][4]

Historija

U odnosu na ostatak zapadne i srednje Evrope i drugih slavenskih zemalja gdje su titule Velikog vojvode i Velikog kneza bilo značajno povezane, gdje su obje te titule bile većeg ranga od vojvode, a niže od kralja, u srednjovjekovnoj Bosni titula Velikog vojvode više je odgovarala bizantijskoj vojnoj tituli megas doux, što najpribližnije označavalo vrhovnog vojnog komandanta.^[5]

Kao i u ostatku južnoslavenskih država i u Bosni je postojala titula knez ili veliki knez što je u slučaju Bosne više u odgovaralo velikom feudalnom posjedniku, s odgovarajućim uticajem na stanku (Veliki bosanski rusag ili sva Bosna) gdje se okupljalo bosansko plemstvo, bez obzira na rang i status.

Titula "Velikog vojvode" je bila specifično bosanska titula, mada su i vojvode u ostalim zemljama u blizini igrale važnu ulogu u komandovanju vojskom.^[6] Titulu "Velikog vojvode bosanskog" je dodijeljivao kralj/kraljica svojim najvišim vojnim zapovjednicima.^[7]

Nosioci titule

• Hrana Vuković (?–1380)
• Hrvoje Vukčić Hrvatinić (1380–1388)
• Vlatko Vuković (1388–1392)
• Sandalj Hranić (1392–1435)
• Tvrtko Borovinić (1428–1433) ?
• Stjepan Vukčić Kosača (1435–1448)
• Radislav Pavlović (1441–?)

Također pogledajte

• Spisak bosanskih kraljeva
• Bosansko Kraljevstvo
• Bosanska banovina
• Bosna i Hercegovina u srednjem vijeku

Literatura

• "Veliki vojvoda bosanski Sandalj Hranić Kosača", Esad Kurtović, Institut za historiju Sarajevo, 2009
• "Viteške svečanosti u Budimu 1412. godine i učešće bosanskih predstavnika, Emir O. Filipović, Spomenica akademika Marka Šunjića (1927-1998), Filozofski fakultet u Sarajevu, 2010