bonirien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /bu.niˈɾi.ən/
balear /bo.niˈɾi.ən/, /bu.niˈɾi.ən/
Occidental: /bo.niˈɾi.en/

Verb

bonirien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de bonir.

Miscel·lània

  • Síl·labes: bo·ni·ri·en (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads