concilia

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: concilià

Català

Oriental: central /kun.siˈɫi.ə/
balear /kon.siˈɫi.ə/, /kun.siˈɫi.ə/
Occidental: /kon.siˈɫi.a/

Verb

concilia

  1. Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de conciliar.
  2. Segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb conciliar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: con·ci·li·a (4)

Llatí

  • Pronúncia(i): /kɔŋˈkɪ.lɪ.a/

Nom

concilia

  1. nominatiu plural de concilium
  2. vocatiu plural de concilium
  3. acusatiu plural de concilium

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads