conciliarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /kun.si.ɫi.əˈɾi.ən/
balear /kon.si.ɫi.əˈɾi.ən/, /kun.si.ɫi.əˈɾi.ən/
Occidental: /kon.si.ɫi.aˈɾi.en/

Verb

conciliarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de conciliar.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: con·ci·li·a·ri·en (6)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads