conclourien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /kuŋ.kɫowˈɾi.ən/
balear /koŋ.kɫowˈɾi.ən/, /kuŋ.kɫowˈɾi.ən/
Occidental: /koŋ.kɫowˈɾi.en/

Verb

conclourien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de concloure.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: con·clou·ri·en (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads