faringe

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

  • Pronúncia(i): oriental /fəˈɾiɲ.ʒə/, occidental /faˈɾiɲ.d͡ʒe/
  • Etimologia: Del grec antic φάρυγξ (phárynx), segle XIX.

Nom

faringe f. (plural faringes)

  1. (anatomia) La part del coll situada posteriorment a la boca i la cavitat nasal; forma part del sistema digestiu i del respiratori de molts organismes.

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: fa·rin·ge (3)
  • Heterograma de 7 lletres (aefginr)
  • Anagrama: enfigar

Vegeu també

Remove ads

Castellà

Peninsular: septentrional \faˈɾiŋ.xe\, meridional \faˈɾiŋ.he\
Americà: alt \faˈɾiŋ.x(e)\, baix \faˈɾiŋ.he\, austral \faˈɾiŋ.xe\
  • Rimes: -inxe
  • Etimologia: Del grec antic φάρυγξ (phárynx) (phárunks).

Nom

faringe f. (plural faringes)

  1. (anatomia) faringe

Miscel·lània

  • Síl·labes: fa·rin·ge (3)
  • Heterograma de 7 lletres (aefginr)

Vegeu també

Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre faringe

Remove ads

Italià

  • Pronúncia: /faˈrin.d͡ʒe/
  • Etimologia: Del grec antic φάρυγξ (phárynx) (phárunks).

Nom

faringe f. (plural faringi)

  1. (anatomia) faringe

Termes derivats

  • faringeo
  • faringite
  • faringoiatria
  • faringoscopia
  • faringotomia

Miscel·lània

  • Síl·labes: fa·rìn·ge (3)
  • Heterograma de 7 lletres (aefginr)
  • Anagrames: fingerà, grafeni

Portuguès

  • Pronúncia: /fɐ.ʁĩ.ʒɨ/
  • Etimologia: Del grec antic φάρυγξ (phárynx) (phárunks).

Nom

faringe f. (plural faringes)

  1. (anatomia) faringe

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads