hoste

Català

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: oriental /ˈɔs.tə/, occidental /ˈɔs.te/
• Homòfon: osta
• Etimologia: Del llatí hospes, segle XIII.

Nom

hoste m. ‎(plural hostes, femení hostessa)

1. Persona allotjada, en una casa gratuïtament o en un establiment.
2. Persona que allotja una altra persona a casa seva.
3. Persona encarregada de l’acolliment en un esdeveniment o un servei.

Traduccions

Persona allotjada

• Afrikaans: gas ^(af)
• Albanès: mysafir ^(sq) m.
• Alemany: Gast ^(de) m.
• Anglès: guest ^(en)
• Àrab: ضَيْف‎ ^(ar)
• Armeni: հյուր ^(hy) ‎(hiur)
• Basc: ostalari ^(eu)
• Belarús: госць ^(be) m. ‎(hosts)
• Búlgar: гост ^(bg) m. ‎(gost)
• Castellà: huésped ^(es)
• Danès: gæst ^(da) c.
• Eslovac: hosť ^(sk) m.
• Eslovè: gost ^(sl) m.
• Esperanto: gasto ^(eo)
• Estonià: külaline ^(et)
• Feroès: gestur ^(fo) m.
• Francès: hôte ^(fr), invité ^(fr) m.
• Friülà: ospit ^(fur) m.
• Gallec: hóspede ^(gl) m. f.
• Georgià: სტუმარი ^(ka) ‎(stúmari)
• Grec: επισκέπτης ^(el) m. ‎(episkeptis)
• Hebreu: אוֹרֵחַ‎ ^(he) m.
• Hindi: मेहमान ^(hi) m.
• Hongarès: vendég ^(hu)
• Ídix: גאַסט‎ ^(yi) m.
• Indonesi: tamu ^(id)
• Islandès: gestur ^(is) m.
• Italià: ospite ^(it) m. f.
• Japonès: 客人 ^(ja)
• Kazakh: қонақ ^(kk) ‎(qonaq/khonakh)
• Kirguís: конок ^(ky) ‎(konok)
• Kurd: mêvan ^(ku)
• Letó: viesis ^(lv) m.
• Lituà: svečias ^(lt) m.
• Llatí: hostis ^(la) m., hospes ^(la) m.
• Llengua de signes catalana: CUNYAT ^(csc)
• Macedoni: го́стин ^(mk) m.
• Maltès: mistieden ^(mt) m.
• Maori: manuhiri ^(mi)
• Neerlandès: gast ^(nl) m.
• Osseta: уазӕг ^(os)
• Polonès: gość ^(pl) m.
• Portuguès: hóspede ^(pt) m. f.
• Romanès: oaspete ^(ro) m.
• Rus: гость ^(ru) m. ‎(gost)
• Sànscrit: अतिथि ^(sa) m.
• Serbocroat: гост ^(sh), gost ^(sh) m.
• Suec: gäst ^(sv) c.
• Tadjik: меҳмон ^(tg)
• Tai: แขก ^(th)
• Tàtar: кунак ^(tt)
• Turc: konuk ^(tr), misafir ^(tr)
• Txec: host ^(cs) m.
• Ucraïnès: гість ^(uk) m. ‎(hist)
• Urdú: مہمان‎ ^(ur) m.
• Uzbek: mehmon ^(uz)
• Vietnamita: khách ^(vi)
• Volapük: lotan ^(vo)
• Wolof: gan ^(wo)
• Xinès: 客人 ^(zh) ‎(kèrén)

Persona que allotja

• Alemany: Gastgeber ^(de) m.
• Anglès: host ^(en)
• Àrab: مُضِيف‎ ^(ar) m.
• Belarús: гаспада́р ^(be) m. ‎(haspadar)
• Búlgar: домакин ^(bg) m. ‎(domakin)
• Castellà: huésped ^(es), anfitrión ^(es) m.
• Coreà: 주인 ^(ko) ‎(ju-in)
• Danès: vært ^(da)
• Eslovac: hostiteľ ^(sk) m.
• Eslovè: gostitelj ^(sl) m.
• Esperanto: gastiganto ^(eo)
• Feroès: vertur ^(fo) m.
• Finès: isäntä ^(fi)
• Francès: hôte ^(fr)
• Gal·lès: lletywr ^(cy) m.
• Grec: οικοδεσπότης ^(el) m. ‎(ikodespotis)
• Grec antic: ἑστιάτωρ ^(grc) m. ‎(hestiátōr)
• Groenlandès: qaaqqusisoq ^(kl)
• Hebreu: מארח ^(he)
• Hongarès: házigazda ^(hu)
• Indonesi: tuan rumah ^(id)
• Irlandès: óstach ^(ga) m.
• Italià: ospitante ^(it) m.
• Japonès: 주인 ^(ja)
• Llatí: hospes ^(la) m.
• Macedoni: до́маќин ^(mk) m.
• Neerlandès: gastheer ^(nl) m.
• Paixtu: کوربه‎ ^(ps) m.
• Polonès: gospodarz ^(pl) m.
• Portuguès: anfitrião ^(pt) m.
• Retoromànic: ospitant ^(rm) m.
• Romanès: gazdă ^(ro) f., amfitrion ^(ro) m.
• Rus: хозя́ин ^(ru) m. ‎(khoziain)
• Serbocroat: домаћин ^(sh), domaćin ^(sh) m.
• Suec: värd ^(sv) c.
• Turc: ev sahibi ^(tr)
• Txec: hostitel ^(cs) m.
• Ucraïnès: хазя́їн ^(uk) m. ‎(khaziain), господа́р ^(uk) m. ‎(hospodar)
• Xinès: 主人 ^(zh) ‎(zhǔrén)

Miscel·lània

• Síl·labes: hos·te (2)

Vegeu també

• Obres de referència: DIEC, GDLC

Llatí

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /ˈhɔs.tɛ/

Nom

hoste

1. ablatiu singular de hostis