incomunico
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
Verb
incomunico
- Primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de incomunicar.
Miscel·lània
- Síl·labes: in·co·mu·ni·co (5)
Castellà
- Pronúncia(i):
- Peninsular: \iŋ.ko.muˈni.ko\
- Americà: alt \iŋ.ko.muˈni.k(o)\, baix \iŋ.ko.muˈni.ko\
- Rimes: -iko
Verb
incomunico
- primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb incomunicar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads