instrumentar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: /ins.tɾu.mənˈta/ Occidental: nord-occidental /ins.tɾu.menˈta/ valencià /ins.tɾu.menˈtaɾ/, /ins.tɾu.menˈta/
- Rimes: -a(ɾ)
- Homòfon: instrumentà
- Etimologia: Del llatí instrumentare («consignar en un document»).
Verb
instrumentar trans.
- Afegir música escrita per a ser interpretada pels diferents instruments d’una obra musical.
- Organitzar una operació amb els instruments necessaris per a portar-la a terme.
Sinònims
Derivats
Conjugació
Primera conjugació regular
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: instrumento, instrumenta, instrumentem
Vocal rizotònica: /e/
Traduccions
Traduccions
- Anglès: instrument (en), implement (en)
- Castellà: instrumentar (es)
- Francès: instrumenter (fr)
- Italià: strumentare (it)
Miscel·lània
- Síl·labes: ins·tru·men·tar (4)
Vegeu també
Remove ads
Castellà
- Pronúncia(i):
- Peninsular: septentrional /i(n)s.tɾu.menˈtaɾ/, meridional \i(ŋ)h.tɾu.meŋˈtaɾ\
- Americà: alt /ins.t͡s(u).menˈtaɾ/, baix \i(ŋ)h.tɾu.meŋˈtaɾ\, austral /i(n)h.tɾu.menˈtaɾ/
- Rimes: -aɾ
Verb
instrumentar trans. (present instrumento, passat instrumenté, futur instrumentaré)
Miscel·lània
- Síl·labes: ins·tru·men·tar (4)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads