interrumpo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Castellà

Peninsular: septentrional /in.teɾˈrum.po/, meridional \iŋ.teɾˈrum.po\
Americà: alt /in.teɾˈrum.p(o)/, baix \iŋ.teɾˈrum.po\, austral /in.teɾˈrum.po/

Verb

interrumpo

  1. primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb interrumpir

Llatí

  • Pronúncia(i): /ɪn.tɛrˈrʊm.poː/
  • Etimologia: Del prefix inter- i rumpo.

Verb

interrumpō (1a present?), interrumpis (2a present), interrumpere (infinitiu), interrūpī (perfet), interruptum (supí)

  1. interrompre, jo interrompo

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads