lladrar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /ʎəˈðɾa/
Occidental: nord-occidental /ʎaˈðɾa/
valencià /ʎaˈðɾaɾ/, /ʎaˈðɾa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: lladrà
  • Etimologia: De llatí latrare, segle XIV.

Verb

lladrar intr.

  1. Fer lladrucs el gos.
  2. (figuradament) Amenaçar.

Conjugació

Paradigmes de flexió: lladro, lladra, lladrem

Sinònims

Hipònims

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: lla·drar (2)

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads