miento

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: -miento

Castellà

Peninsular: septentrional /ˈmjen.to/, meridional \ˈmjeŋ.to\
Americà: alt /ˈmjen.t(o)/, baix \ˈmjeŋ.to\, austral /ˈmjen.to/

Verb

miento (infinitiu mentir)

  1. primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb mentir

Verb

miento (infinitiu mentar)

  1. primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb mentar

Miscel·lània

  • Síl·labes: mien·to (2)
  • Heterograma de 6 lletres (eimnot)
  • Anagrama: omiten
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads