normatiu
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /nur.məˈtiw/ balear /noɾ.məˈtiw/, /nur.məˈtiw/ Occidental: /noɾ.maˈtiw/
Adjectiu
normatiu m. (femení normativa, plural masculí normatius, plural femení normatives)
- Emprat com a norma o model de referència.
- «Això implica que s'ha de disposar d'un grup normatiu per poder fer la baremació.»
- Juana Gómez Benito, M. Victòria Carreras Archs, Psicometria: anàlisi de dades amb SPSS, 2005, p.53
Traduccions
Miscel·lània
- Síl·labes: nor·ma·tiu (3)
- Heterograma de 8 lletres (aimnortu)
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads