occasion

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Anglès

  • Pronúncia: /əˈkeɪʒən/ àudio (EUA) 
  • Etimologia: De l'anglès mitjà occasioun, del francès mitjà occasion, del francès antic occasiun, del llatí occasionem, acusatiu de occasio, segle XIV.

Nom

occasion (plural occasions)

  1. ocasió
    «There are specific dress codes for different occasions and locations.» (Thistle Topics (@thistletopics), «The Sexism of School Dress Codes», Instagram, abr. 2021)
    Hi ha maneres de vestir específiques per a cada lloc i ocasió.

Sinònims

Vegeu també

Remove ads

Francès

  • Pronúncia: /ɔ.ka.zjɔ̃/
  • Etimologia: Del francès mitjà occasion, del francès antic occasiun, del llatí occasionem, acusatiu de occasio.

Nom

occasion f. (plural occasions)

  1. ocasió

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads