substantivem

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /sups.tən.tiˈβɛm/
balear /sups.tən.tiˈvəm/, /sups.tən.tiˈvɛm/
Occidental: nord-occidental /sups.tan.tiˈβem/
valencià /sups.tan.tiˈvem/, /sus.tan.tiˈβem/

Verb

substantivem

  1. Primera persona del plural (nosaltres) del present d'indicatiu de substantivar.
  2. Primera persona del plural (nosaltres) del present de subjuntiu del verb substantivar.
  3. Primera persona del plural (nosaltres) de l'imperatiu del verb substantivar.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: subs·tan·ti·vem (4)
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads