tabulare

Potser volíeu: tabularé

Italià

• Pronúncia^ⓘ: /ta.buˈlaː.re/

Adjectiu

tabulare inv. ‎(plural tabulari)

1. tabular

Verb

tabulare trans.

1. tabular

Conjugació

Primera conjugació tema a, auxiliar avere

Formes no personals	present			passat
infinitiu	tabulare			avere tabulato
gerundi	tabulando			avendo tabulato
participi	tabulante			tabulato
Formes personals	singular			plural
	primera	segona	tercera	primera	segona	tercera
indicatiu	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	tabulo	tabuli	tabula	tabuliamo	tabulate	tabulano
imperfet	tabulavo	tabulavi	tabulava	tabulavamo	tabulavate	tabulavano
passat	tabulai	tabulasti	tabulò	tabulammo	tabulaste	tabularono
futur	tabulerò	tabulerai	tabulerà	tabuleremo	tabulerete	tabuleranno
condicional	tabulerei	tabuleresti	tabulerebbe	tabuleremmo	tabulereste	tabulerebbero
subjuntiu	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	tabuli	tabuli	tabuli	tabuliamo	tabuliate	tabulino
imperfet	tabulassi	tabulassi	tabulasse	tabulassimo	tabulaste	tabulassero
imperatiu	—	tu	lui/lei	noi	voi	loro
		tabula, non tabulare	tabuli	tabuliamo	tabulate	tabulino

Miscel·lània

• Síl·labes: ta·bu·là·re (4)