testificar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /təs.ti.fiˈka/
Occidental: nord-occidental /tes.ti.fiˈka/
valencià /tes.ti.fiˈkaɾ/, /tes.ti.fiˈka/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: testificà
  • Etimologia: Del llatí testificārī, derivat de testis («testimoni»).

Verb

testificar trans.

  1. Declarar ser veritat alguna cosa.
  2. Declara com a testimoni en un acte judicial.

Conjugació

Paradigmes de flexió: testifico, testifica, testifiquem

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: tes·ti·fi·car (4)

Vegeu també

  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3
  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
Remove ads

Castellà

Peninsular: septentrional /tes.ti.fiˈkaɾ/, meridional /teh.ti.fiˈkaɾ/
Americà: alt /t(e)s.ti.fiˈkaɾ/, baix /teh.ti.fiˈkaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del llatí testificāri.

Verb

testificar trans. (present testifico, passat testifiqué, futur testificaré)

  1. testificar

Miscel·lània

  • Síl·labes: tes·ti·fi·car (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads