vinclarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /biŋ.kɫəˈɾi.ən/, balear /viŋ.kɫəˈɾi.ən/
Occidental: nord-occidental /biŋ.kɫaˈɾi.en/
valencià /viŋ.kɫaˈɾi.en/, /biŋ.kɫaˈɾi.en/

Verb

vinclarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de vinclar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: vin·cla·ri·en (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads