Орстхой-Мохк
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Орстхой-Мохк, Арсхте-Мохк (нох. Аьрштхой-Мохк), арарцlераш: Балсу, Карабулак мохк — Къилбаседа Кавказан йуккъахь лаьтта историйн мохк бу. Иза бара Эс-хи, Марта хишца лакхахь а, йуккъахь а долчу латтанаш тӀехь. Цигахь XVIII бӀаьшерашкахь кхоллайеллачух тераду нохчийн къомах болчу орстхойн тӀеман-политикин союз[~ 1] Орстхой. Таханалера охьаховшар — доккхаха дакъа ГӀалгӀайчоьнан Соьлжан кӀоштахь а, Нохчийчоьнан ТӀехьа-Мартанан кӀоштан дозанехь а. Мохк шуьйрочу Аьккха олучу нохчийн историн регионан йукъахь бара.
Remove ads
ЦӀе
Орстхой-Мохк боху цӀе цхьанне а историн тептарш тӀехь йазйина йац. Дукха хьолахь Ӏилманчаша-кавказйовзархоша а, мохк мохкбовзархоша (Ш. Б. Ахмадов, А. С. Сулейманов кхин берш) а, орстхой дуьххьала охьахевшина историн мохк билгалбоккхуш лелайо тӀеман-политикин а, меттиган союзан Орстхой боху цӀе, йа термин — паргӀата йукъаралла Орстхой. Оьрсийн меттан тептаршкахь йукъараллех, къомах, махках ала тарло арстхой/арштхой, орстхой/орштхой, эрстхой/эрштхой. Ткъа орстхош а, гӀалгӀаш а махках олу Арсхте/Арште[1], нохчаша — Арстхой/Арштхой олу[2]. XVIII бӀаьшерера талламчо И. А. Гюльденштедта оцу меттигах Карабулак мохк олу (туьркийн маттара, гӀумкийн маттара хила а тарло [3], орстхойн цӀе «карабулакаш» шуьйра йаьржина экзоэтноним хилла), мохк билгалбоккхуш кхин а масех топоним йуьйцу цуо: нохчийн — Арисх Тояи/Ариш Тояй, чергазийн — Балсу — Марта хин шира цӀе[4] (туьрк. «Мезан хи»)[5].
Remove ads
Йарташ
Орстхой-Махкара бахархойн орстхойн йарташ, кӀезиг теллина ю, таханаьнна дукхахадерг гулдинарг мохкбовзархо А. С. Сулейманов (арахецна IV декъехь 1976—1985 шерашкахь) бен вац, Ӏилманчаша-кавказйовзархоша кхин а тӀе таллам бан беза оцу махкахь.
Орстхой-Мехкан яртийн коьрта тептар[8]:


ГӀалгӀайчоь

Нохчийчоь

Къилбаседа ХӀирийчоь

А л х а н ч

у р т а н

а р е

Т е р к а н

д у къ

С оь л ж а н

д у къ

л. Карабулак

С оь л ж а н

а р е

Элдархан-Гала

Карабулак

Обург-Юрт

Троицкая

Сипсо-Гала

Орджоники-
дзевская
дзевская

Гажар-Юрт

Нестеровская

Мерджа

Катаргаш-Ти

Футтун-Чу

Мош-Ти

Сам-Йогача

Издиг

Мужган

Ганда-Басса

Мужий-Чу

Цейш-Ти

Галашка

Алкун

Бийрашка

Арш-Ти

Ака-Ти

Мерг-Йистиэ

Хай

Хиэха

Корий-Чу

Герий-Ти

Ака-Басса

Дяттах

Чемулга

Алхас-Ти

Сурхой-Хи

Гула

Буммат

Балойн-Лам

Кеш-Ков-Чу

Мазара-Корт

Ворхин-Лам

Ялхара

Амка

Джан-Чу

Жима-Эрбала

Йокка-Эрбала

Гура-Чу

Толиэ

Галайн-Чаж

Амиэ

Чу-Ша

Очак

Кир-Бе-Чу

Кёрга

Мочча

Ӏашхойн Мартан хикхоче

Ӏашхойн Мартан хьост

Ӏасс хин хикхоче

Ӏ. Галайн-Ӏам
Поселения и культовые объекты орстхойцев в Чечне и Ингушетии.
Remove ads
Галерей
- Алхаста чувоьдийла
- Алхастара Ленинан цӀарах урам
- Алхастара маьждиг
- Галайн-Ӏам
Литература
- Коригов Х., Мержоев С., Белхороев М. В. Последнее слово — за нами // «Комсомольское племя» : газета. — орган Чечено-Ингушского Рескома ВЛКСМ, 1990. — № 44 (5555) от 1 ноября.
- Сулейманов А. С. II часть: Горная Ингушетия (юго-западная часть), Горная Чечня (центральная и юго-восточная части) // Топонимия Чечено-Ингушетии: в IV частях (1976-1985 гг.) / Ред. А. Х. Шайхиев. — Грозный: Чечено-Ингушское книжное изд-во, 1978. — 289 с. — 5000 экз.
- Сулейманов А. С. IV часть // Топонимия Чечено-Ингушетии: в IV частях (1976-1985 гг.) / Рецензент Я. У. Эсхаджиев, ред. И. А. Ирисханов. — Грозный: Чечено-Ингушское книжное изд-во, 1985. — 224 с. — 5000 экз.
- 1-е переиздание (изменённое, включает 4 части): Сулейманов А. С. Топонимия Чечни. — Нальчик: «Эль-Фа», 1997. — 685 с. — 1000 экз. — ISBN 5-88195-263-4.
- 2-е переиздание (изменённое, включает 4 части): Сулейманов А. С. Топонимия Чечни / Ред. Т. И. Бураева. — Грозный: ГУП «Книжное издательство», 2006. — 5000 экз. — ISBN 5-98896-002-2.
Remove ads
Билгалдахарш
Литература
Хьажоргаш
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads