canere

latina

výslovnost

• IPA: [ˈka.nɛ.rɛ]

sloveso

• převážně intranzitivní
• 3.konjugace (samohláskové)

časování

indikativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	canō	canis	canit	canimus	canitis	canunt
	futurum I.	canam	canēs	canet	canēmus	canētis	canent
	imperfektum	canēbam	canēbās	canēbat	canēbāmus	canēbātis	canēbant
	perfektum	cecĭnī	cecĭnistī	cecĭnit	cecĭnimus	cecĭnistis	cecĭnērunt
	futurum II.	cecĭnerō	cecĭneris	cecĭnerit	cecĭnerimus	cecĭneritis	cecĭnerint
	plusquamperfektum	cecĭneram	cecĭnerās	cecĭnerat	cecĭnerāmus	cecĭnerātis	cecĭnerant
pasivum	prézens	canor	canĕris	canĭtur	canĭmur	canĭminī	canuntur
	futurum I.	canar	canēris	canētur	canēmur	canēminī	canentur
	imperfektum	canēbar	canēbāris	canēbātur	canēbāmur	canēbāminī	canēbantur
	perfektum	cantus sum canta sum cantum sum	cantus es canta es cantum es	cantus est canta est cantum est	cantī sumus cantae sumus canta sumus	cantī estis cantae estis canta estis	cantī sunt cantae sunt canta sunt
	plusquamperfektum	cantus eram canta eram cantum eram	cantus erās canta erās cantum erās	cantus erat canta erat cantum erat	cantī erāmus cantae erāmus canta erāmus	cantī erātis cantae erātis canta erātis	canti erant cantae erant canta erant
	futurum II.	cantus erō canta erō cantum erō	cantus eris canta eris cantum eris	cantus erit canta erit cantum erit	cantī erimus cantae erimus canta erimus	cantī eritis cantae eritis canta eritis	cantī erunt cantae erunt canta erunt
konjunktiv
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	canam	canās	canat	canāmus	canātis	canant
	imperfektum	canĕrem	canerēs	canĕret	canĕrēmus	canerētis	canĕrent
	perfektum	cecĭnerim	cecĭneris	cecĭnerit	cecĭnerimus	cecĭneritis	cecĭnerint
	plusquamperfektum	cecĭnissem	cecĭnissēs	cecĭnisset	cecĭnissēmus	cecĭnissētis	cecĭnissent
pasivum	prézens	canar	canāris	canātur	canāmur	canāminī	caneantur
	imperfektum	canĕrer	canĕrēris	canerētur	canerēmur	canĕrēminī	canerentur
	perfektum	cantus sim canta sim cantum sim	cantus sīs canta sīs cantum sīs	cantus sit canta sit cantum sit	cantī sīmus cantae sīmus canta sīmus	cantī sītis cantae sītis canta sītis	cantī sint cantae sint canta sint
	plusquamperfektum	cantus essem canta essem cantum essem	cantus essēs canta essēs cantum essēs	cantus esset canta esset cantum esset	cantī essēmus cantae essēmus canta essēmus	cantī essētis cantae essētis canta essētis	cantī essent cantae essent canta essent
imperativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	—	canĕ	—	—	canite	—
	futurum	—	canitō	canitō	—	canitōte	canantō
pasivum	prézens	—	canĕre	—	—	caniminī	—
	futurum	—	canitor	canitor	—	—	canuntor
infinitiv
číslo		singulár			plurál
aktivum	prézens	canĕre
	perfektum	cecĭnisse
	futurum
pasivum	prézens	canī
	perfektum
	futurum	cantum īrī
participia
		aktivum			pasivum
		prézens	perfektum	futurum	prézens	perfektum	futurum
		canēns (canentis)	—	cantūrus, cantūra, cantūrum	—	cantus, canta, cantum	canendus, canenda, canendum

význam

1. zpívat, pět, opěvovat
2. recitovat

synonyma

1. cantāre
2. dīcere, declamare

související

• cantus
• cantor
• canticum
• gallicinium