Další informace Čas, Osoba ...
| Čas |
Osoba |
Aktivum |
Pasivum |
| Infinitiv |
– |
explicāre |
explicārī |
| Prézens sg. |
1. |
explicō |
explicor |
|
2. |
explicās |
explicāris |
|
3. |
explicat |
explicātur |
| Prézens pl. |
1. |
explicāmus |
explicāmur |
|
2. |
explicātis |
explicāminī |
|
3. |
explicant |
explicantur |
| Imperativ sg. |
2. |
explicā! |
– |
| Imperativ pl.. |
2. |
explicāte! |
– |
| Imperfektum sg. |
1. |
explicābam |
explicābar |
|
2. |
explicābās |
explicābāris |
|
3. |
explicābat |
explicābātur |
| Imperfektum pl. |
1. |
explicābāmus |
explicābāmur |
|
2. |
explicābátis |
explicābāminī |
|
3. |
explicābant |
explicābantur |
| Futurum sg. (první) |
1. |
explicābō |
explicābor |
|
2. |
explicābis |
explicāberis |
|
3. |
explicābit |
explicābitur |
| Futurum pl. (první) |
1. |
explicābimus |
explicābimur |
|
2. |
explicābitis |
explicābiminī |
|
3. |
explicābunt |
explicābuntur |
| Konjunktiv imperfekta sg. |
1. |
explicārem |
explicārer |
|
2. |
explicārēs |
explicārēris |
|
3. |
explicāret |
explicārētur |
| Konjunktiv imperfekta pl. |
1. |
explicārēmus |
explicārēmur |
|
2. |
explicārētis |
explicārēminī |
|
3. |
explicārent |
explicārentur |
| Konjunktiv prézenta sg. |
1. |
explicem |
explicer |
|
2. |
explicēs |
explicēris |
|
3. |
explicet |
explicētur |
| Konjunktiv prézenta pl. |
1. |
explicēmus |
explicēmur |
|
2. |
explicētis |
explicēminī |
|
3. |
explicent |
explicentur |
|
Zavřít