noscere

latina

výslovnost

• IPA: [ˈnɔːs.kɛ.rɛ] (restituovaná)
• IPA: [ˈnɔːst͡sɛrɛ] (středeoevropská)
• IPA: [ˈnɔːʃ.ʃe.ɾe] (vatikánská)

sloveso

• 3. konjugace

časování

indikativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	nōscō	nōscis	nōscit	nōscimus	nōscitis	nōscunt
	futurum I.	nōsces	nōscēs	nōscet	nōscēmus	nōscētis	nōscent
	imperfektum	nōscēbam	nōscēbās	nōscēbat	nōscēbāmus	nōscēbātis	nōscēbant
	perfektum	nōvī	nōvistī	nōvit	nōvimus	nōvistis	nōvērunt / nōvēre
	futurum II.	nōverō	nōveris	nōverit	nōverimus	nōveritis	nōverint
	plusquamperfektum	nōveram	nōverās	nōverat	nōverāmus	nōverātis	nōverant
pasivum	prézens	nōscor	nōsceris / nōscĕre	nōscitur	nōscimur	nōsciminī	nōscuntur
	futurum I.	nōscar	nōscēris / nōscēre	nōscētur	nōscēmur	nōscēminī	nōscentur
	imperfektum	nōscēbar	nōscēbāris / nōscēbāre	nōscēbātur	nōscēbāmur	nōscēbāminī	nōscēbantur
	perfektum	nōtus sum nōta sum nōtum sum	nōtus es nōta es nōtum es	nōtus est nōta est nōtum est	nōtī sumus nōtae sumus nōta sumus	nōtī estis nōtae estis nōta estis	nōtī sunt nōtae sunt nōta sunt
	plusquamperfektum	nōtus eram nōta eram nōtum eram	nōtus erās nōta erās nōtum erās	nōtus erat nōta erat nōtum erat	nōtī erāmus nōtae erāmus nōta erāmus	nōtī erātis nōtae erātis nōta erātis	nōti erant nōtae erant nōta erant
	futurum II.	nōtus erō nōta erō nōtum erō	nōtus eris nōta eris nōtum eris	nōtus erit nōta erit nōtum erit	nosci erimus nōtae erimus nōta erimus	nōtus eritis nōtae eritis nōta eritis	nōtus erunt nōtae erunt nōta erunt
konjunktiv
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	nōscam	nōscās	nōscat	nōscāmus	nōscātis	nōscant
	imperfektum	nōscĕrem	nōscerēs	nōsceret	nōscerēmus	nōscerētis	nōscerent
	perfektum	nōverim	nōverīs	nōverit	nōverīmus	nōverītis	nōverint
	plusquamperfektum	nōvissem	nōvissēs	nōvisset	nōvissēmus	nōvissētis	nōvissent
pasivum	prézens	nōscar	nōscāris / nōscāre	nōscātur	nōscāmur	nōscāminī	nōscantur
	imperfektum	nōscerer	nōscerēris / nōscerēre	nōscerētur	nōscerēmur	nōscerēminī	nōscerentur
	perfektum	nōtus sim nōta sim nōtum sim	nōtus sīs nōta sīs nōtum sīs	nōtus sit nōta sit nōtum sit	nōtī sīmus nōtae sīmus nōta sīmus	nōtī sītis nōtae sītis nōta sītis	nōtī sint nōtae sint nōta sint
	plusquamperfektum	nōtus essem nōta essem nōtum essem	nōtus essēs nōta essēs nōtum essēs	nōtus esset nōta esset nōtum esset	nōtī essēmus nōtae essēmus nōta essēmus	nōtī essētis nōtae essētis nōta essētis	nōtī essent nōtae essent nōta essent
imperativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	—	nōscĕ	—	—	nōscĭte	—
	futurum	—	nōscitō	nōscitō	—	nōscitōte	nōscuntō
pasivum	prézens	—	nōscere	—	—	nosciminī	—
	futurum	—	nōtor	nōtor	—	—	noscantor
infinitiv
číslo		singulár			plurál
aktivum	prézens	nōscĕre
	perfektum	nōvisse
	futurum	nominativ: nōtūrus esse nōtūra esse nōtūrum esse akuzativ: nōtūrum esse nōtūram esse nōtūrum esse			nominativ: nōtūrī esse nōtūrae esse nōtūra esse akuzativ: nōtūrōs esse nōtūrās esse nōtūra esse
pasivum	prézens	nōscī
	perfektum	nominativ: nōtus esse nōta esse nōtum esse akuzativ: nōtum esse nōtam esse nōtum esse			nominativ: nōtī esse nōtae esse nōta esse akuzativ: nōtōs esse nōtās esse nōta esse
	futurum	nōtum īrī
participia
		aktivum			pasivum
		prézens	perfektum	futurum	prézens	perfektum	futurum
		noscēns (noscentis)	—	nōtūrus, nōtūra, nōtūrum	—	nōtus, nōta, nōtum	noscendus, noscenda, noscendum

význam

1. poznávat

související

• cognoscere
• gnarus
• notus
• ignoscere
• nota