relinquere

latina

výslovnost

• IPA: [rɛˈlɪŋ.kvɛ.rɛ] (středoevropská)
• IPA: [ɾeˈlɪŋ.kʷɛ.ɾe] (klasická restituovaná)

etymologie

Spojením předpony re- a slovesa linquere, které z praitalického *linkʷere, jež vychází z nazalizovaného praindoevropského *leykʷ- - takto příbuzné se starořeckým λείπειν. Srovnej např. francouzské délinquant nebo české relikt, relikvie.

sloveso

časování

indikativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	relinquō	relinquis	relinquit	relinquimus	relinquitis	relinquunt
	futurum I.	relinquam	relinquēs	relinquet	relinquēmus	relinquētis	relinquent
	imperfektum	relinquēbam	relinquēbās	relinquēbat	relinquēbāmus	relinquēbātis	relinquēbant
	perfektum	relīquī	relīquistī	relīquit	relīquimus	relīquistis	relīquērunt
	futurum II.	relīquerō	relīqueris	relīquerit	relīquerimus	relīqueritis	relīquerint
	plusquamperfektum	relīqueram	relīquerās	relīquerat	relīquerāmus	relīquerātis	relīquerant
pasivum	prézens	relinquor	relinquĕris	relinquĭtur	relinquĭmur	relinquĭminī	relinquuntur
	futurum I.	relinquar	relinquēris	relinquētur	relinquēmur	relinquēminī	relinquentur
	imperfektum	relinquēbar	relinquēbāris	relinquēbātur	relinquēbāmur	relinquēbāminī	relinquēbantur
	perfektum	relictus sum relicta sum relictum sum	relictus es relicta es relictum es	relictus est relicta est relictum est	relictī sumus relictae sumus relicta sumus	relictī estis relictae estis relicta estis	relictī sunt relictae sunt relicta sunt
	plusquamperfektum	relictus eram relicta eram relictum eram	relictus erās relicta erās relictum erās	relictus erat relicta erat relictum erat	relictī erāmus relictae erāmus relicta erāmus	relictī erātis relictae erātis relicta erātis	relicti erant relictae erant relicta erant
	futurum II.	relictus erō relicta erō relictum erō	relictus eris relicta eris relictum eris	relictus erit relicta erit relictum erit	relictī erimus relictae erimus relicta erimus	relictī eritis relictae eritis relicta eritis	relictī erunt relictae erunt relicta erunt
konjunktiv
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	relinquam	relinquās	relinquat	relinquāmus	relinquātis	relinquant
	imperfektum	relinquĕrem	relinquerēs	relinquĕret	relinquĕrēmus	relinquerētis	relinquĕrent
	perfektum	relīquerim	relīqueris	relīquerit	relīquerimus	relīqueritis	relīquerint
	plusquamperfektum	relīquissem	relīquissēs	relīquisset	relīquissēmus	relīquissētis	relīquissent
pasivum	prézens	relinquar	relinquāris	relinquātur	relinquāmur	relinquāminī	relinqueantur
	imperfektum	relinquĕrer	relinquĕrēris	relinquerētur	relinquerēmur	relinquĕrēminī	relinquerentur
	perfektum	relictus sim relicta sim relictum sim	relictus sīs relicta sīs relictum sīs	relictus sit relicta sit relictum sit	relictī sīmus relictae sīmus relicta sīmus	relictī sītis relictae sītis relicta sītis	relictī sint relictae sint relicta sint
	plusquamperfektum	relictus essem relicta essem relictum essem	relictus essēs relicta essēs relictum essēs	relictus esset relicta esset relictum esset	relictī essēmus relictae essēmus relicta essēmus	relictī essētis relictae essētis relicta essētis	relictī essent relictae essent relicta essent
imperativ
číslo		singulár			plurál
osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
aktivum	prézens	—	relinquĕ	—	—	relinquite	—
	futurum	—	relinquitō	relinquitō	—	relinquitōte	relinquantō
pasivum	prézens	—	relinquĕre	—	—	relinquiminī	—
	futurum	—	relinquitor	relinquitor	—	—	relinquuntor
infinitiv
číslo		singulár			plurál
aktivum	prézens	relinquĕre
	perfektum	relīquisse
	futurum
pasivum	prézens	relinquī
	perfektum
	futurum	relictum īrī
participia
		aktivum			pasivum
		prézens	perfektum	futurum	prézens	perfektum	futurum
		relinquēns (relinquentis)	—	relictūrus, relictūra, relictūrum	—	relictus, relicta, relictum	relinquendus, relinquenda, relinquendum

význam

1. opustit, zanechat, opouštět

synonyma

1. (částečně:) abandonāre

související

• relictus
• reliquiae
• delinquere
• derelinquere