Танлаштарулăх теорийĕ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Танлаштарулăх теорийĕ е релятивизм теорийĕ — уçлăх-вăхăта, урăхла каласан физикăлла пулăмсен уçлăх-вăхăтпа çыхăннă универсаллă енĕсене кăтартакан теори[1]. Çак теорие тĕпе хурса пулăмсене тĕпчекен ăслава релятивизмла физика теççĕ. Тепĕр чухне вара ăна та, кăна та синонимла ăнлавсем пек кураççĕ.

Ку термина 1906-мĕш çулта, танлаштарулăх принципĕн пĕлтерĕшне юри палăртас шутпа, Макс Планк кĕртнĕ.
Анлă пĕлтерĕшпе танлаштарулăх теорийĕ тени хăйĕн шутне танлаштарулăхăн ятарлă теорийĕ (СТО) тата танлаштарулăхăн пĕтĕмĕшле теорийĕ (ОТО) текеннисене кĕртет. Ансăр пĕлтерĕшпе — çав теорисенчен малтанхине çеç.
Remove ads
Танлаштарулăхăн ятарлă теорийĕ
Танлаштарулăхăн пĕтĕмĕшле теорийĕ
Вуламалли
- Визгин В. П. Релятивистская теория тяготения (истоки и формирование, 1900—1915). М.: Наука, 1981. — 352 c.
- Ландау Л. Д., Лифшиц Е. М. Теория поля. — Издание 7-е, исправленное. — М.: Наука, 1988. — 512 с. — («Теоретическая физика», том II). — ISBN 5-02-014420-7.
- Паули В. Теория относительности. Изд. 2-е, испр. и доп. Перев. с нем. — М.: Наука, 1983. — 336 с.
- Спасский Б. И.. История физики. Том 2, часть 2-я. М.: Высшая школа, 1977.
- Уиттекер Э. История теории эфира и электричества. Современные теории 1900—1926. Пер с англ. Москва, Ижевск: ИКИ, 2004. 464с. ISBN 5-93972-304-7 (Глава 2)
Асăрхавсем
Каçăсем
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads