Туркмен чĕлхи

Туркме́н чĕлхи (тăван ячĕ Türkmen dili) — туркменсен чĕлхи, тĕрĕк чĕлхисен огуз группине кĕрет. Ареалĕ — Туркменистан, çаплах Иран, Афганистан, Турци, Таджикистан, Казахстан, Узбекистан, РФ (Ставрополь Ен, Астăрхан облаçĕ).

Туркмен чĕлхи
Тăван ячĕ:	Türkmençe, Türkmen dili, تورکمن ﺗﻴﻠی ,تورکمنچه
Патшалăхсем:	Туркменистан, Иран, Афганистан, Турци, Таджикистан, Казахстан, Узбекистан, Киргизи, Азербайджан, Раççей
Официаллă статус:	Туркменистан Туркменистан Афганистан Афганистан (регион)[1]
Йĕркелекен:	Чĕлхе тата литература Махтумкули ячĕллĕ институчĕ
Классификаци
Категори:	Еврази чĕлхисем
Алтай чĕлхисем (тавлашуллă) Терĕк кĕçĕн турачĕ Огуз группи Огуз-туркмен кĕçĕн группи[2]
Çырулăх:	латиница[3], арап алфавичĕ (туркмен алфавичĕ)
Чĕлхе кочĕсем
ISO 639-1:	tk
ISO 639-2:	tuk
ISO 639-3:	tuk
Çавăн пекех пăхăр: Проект:Лингвистика

Кун-çулĕ

Çырулăхĕ

1917 çулхи революциччен туркменсем — тĕплĕн каласан, пуян çыннисем — арап çырăвĕпе усă курнă. Революци хыççăн туркмен чĕлхинче çĕнĕлетнĕ арап çырăвĕпе усă курнă, кайран латтинланă çырăва куçнă.

1946 çулта туркмен чĕлхине кириллица çине куçарнă.

1996 çултанпа туркмен чĕлхи никĕсне латтин хормине хунă.

A a	B b	Ç ç	D d	E e	Ä ä	F f	G g	H h	I i
J j	Ž ž	K k	L l	M m	N n	Ň ň	O o	Ö ö	P p
R r	S s	Ş ş	T t	U u	Ü ü	W w	Y y	Ý ý	Z z

Çавăн пекех

• Сири-туркмен диалекчĕсем
• Трухмен чĕлхи
• Туркменистан чĕлхисем

Литература

• Поцелуевский А. П. Диалекты туркменского языка. Ашхабад, 1936.
• Поцелуевский А. П. Основы синтаксиса туркменского литературного языка. Ашхабад, 1943.
• Азимов П., Амансарыев Дж., Сарыев К. Туркменский язык // Языки народов СССР, т. II. М., 1966.
• Грамматика туркменского языка, ч. 1. Фонетика и морфология. Ашхабад, 1970.
• Чарыяров Б., Назаров О. Туркменский язык // Языки мира: Тюркские языки. М., 1997.
• Грунина Э. А. Туркмен чĕлхи. — М.: Восточная литература, 2005. — 500 экз. — ISBN 5-02-018455-1 (в пер.)