Чей

Чей (китай 茶 — «ча́» кантон тата мандарин диалекчĕсенче, «те̂» амой тата «тца»тайвань, яп. 茶 «тя» и お茶 «о-тя») — чей (тĕсĕ Thea sinensis,çулçине е туратне вĕретсе, вĕретнĕ шывра тăратса тунă шĕвек. Анлă каласан — ĕçмелли кирек епле ӳсен-тăрана шывра тăратса е вĕретсе тунă шĕвек.

Чей чашки

Чей тĕммин турачĕ

Чейе хатĕрлени

Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ӳ ӳ

Чей тĕсĕсем

Чей курăкĕ тĕсĕпе

• Китай уйрăмлăхĕ, е Thea sinensis sinensis: тĕслĕх, китай: юннань, улун и др.), яппун (сенча), дарджилинг, формосă, вьетнам, индонези, грузин тата ыттисем те,
• Ассам уйрăмлăхĕ, Thea sinensis assamica: инди (ассам тата ытти те), цейлон, кени, уганди тата ытти те,
• Камбоджă уйрăмлăхĕ, малтан кăтартнисен хутăшĕ: Индокитайăн хăш çĕрĕсенче акса ӳстереççĕ.

Акса ӳстернипе

• Китай. Китайра тĕнчери чейĕн пур тупăçăн чĕрĕкне пуçтараççĕ. Кунта чейĕн пур тĕсĕсене (шурă, сарă, симĕс, хĕрлĕ, хура) туса илеççĕ). Китайри пур чей курăкне китай чей тĕмминчен пухаççĕ. Пур китай чейĕ — çулçăллă, ватма-касма юрамасть. Чылай тĕслĕ ырă шăршăллă чей пуçтараççĕ.
• Инди. Инди — чей промăçлăхĕпе иккĕмĕш çĕршыв.

Чейе 2003—2005 çулта пухни

Чейе пухнă 2005 — пурĕ 3400 т. ; Китай 27 %; Инди 24 %; Шри-Ланка 9 %; Кени 9 %; Турци 6 %; Индонези 5 %; Юлашки 20 %

Вырăнĕ	Çĕршыв	пин тоннă	%
1.	Китай	885	27,7
2.	Инди	789	24,7
3.	Шри-Ланка	303	9,5
4.	Кени	290	9,1
5.	Индонези	159	5,0
6.	Турци	131	4.1
7.	Вьетнам	94,5	3.0
8.	Япони	92	2.9
	Пурĕпе	3197	100,0

Çав. пекех

• Китай чей культури
• Пуэр

Вуламалли

• Чай и чайная торговля в России и других государствах. Андрей Субботин. С.-Петербург: Издание Александра Григорьевича Кузнецова. Год: 1892 Страниц: 692
• Лу Юй «Канон чая», перевод с древнекитайского, введение и комментарии Александра Габуева и Юлии Дрейзис. Москва: Гуманитарий, 2007. — 123 с ISBN 978-5-91367-004-5

Каçăсем

• Чей çинчен хыпарсем
• Чее халалласа
• Чей порталĕ
• Чейĕн тĕсĕсем: хури, симĕсси, каркаде, начарланма. 2016 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 10-мӗшӗнче архивланӑ.